ಕನ್ಫೆಷನ್ಸ್ ಆಂಡ್ ಪ್ರಪೋಸಲ್ಸ್

#655
"ಶ್ರಾವಣಿ...ಫೈನಲ್ ಇಯರ್.. ಯು ಆರ್ ಸೋ ಕ್ಯೂಟ್...ಹ್ಯೂಜ್ ಕ್ರಶ್ ಆನ್ ಯು ....ಬಟ್ ವಾಟ್ ಆರ್ ಯು ಡೂಯಿಂಗ್ ವಿಥ್ ದಾಟ್ ನರ್ಡ್ ಶ**ಷ??"

ಅಡ್ವಾನ್ಸ್ಡ್ ಡೇಟಾಬೇಸ್ ಕ್ಲಾಸು ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು..ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಾರ್ಮಲೈಜೇಷನ್ ಶುರುಮಾಡಿದ್ದರು...ಆದರೆ ಶತಭಿಷನ ಮನಸ್ಸು ಮಾತ್ರ ಅಬ್‍ನಾರ್ಮಲ್ ಆಗಿತ್ತು...ಖುಷಿಪಡುವುದಾ? ಟೆನ್ಷನ್ ಆಗುವುದಾ? ಶ್ರಾವಣಿಗೆ ಮೆಸ್ಸೇಜ್ ಮಾಡುವುದಾ? ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳದೇ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ಹಾಗೇ ಇದ್ದು ಬಿಡುವುದಾ?

ಶತಭಿಷನಿಗೆ ಕ್ಲಾಸ್‍ಮೇಟ್ ಯಾರೋ ತೋರಿಸಿದ್ದರು...“ಏಯ್ ಹೋಗ್ರೋ” ಎಂದು ಪೋನ್ ಸ್ಕ್ರೀನ್ ಲಾಕ್ ಮಾಡಿ ವಾಪಸ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ. ಪಾಠ ಕೇಳುವಂತೆ ನಟಿಸುತ್ತಿದ್ದ...ಬೋರ್ಡ್ ಮೇಲೆ ಬರೆದಿದ್ದನ್ನು ಅನಾಮತ್ತಾಗಿ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದ..
ಪಕ್ಕದ ಬೆಂಚಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು “ಪ್ಚ್” ಎಂದಳು.
“ಏನ್ ಲೇ?” ಎಂದ. “ಭಾರಿ ಆತಲ್ಲಪಾ” ಎಂಬಂತೆ ಜವಾರಿ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಕೈ ತೋರಿದಳು..ಹುಸಿಮುನಿಸು ತೋರಿ ಸುಮ್ಮನಾದ..ಹಿಂದಿನ ಬೆಂಚಿನಿಂದ ಯಾರೋ ಕಮೆಂಟ್ ಹೊಡೆದರು...
“ಫುಲ್ ಫೇಮಸ್ ಅಲಾ ಮಗಾ...”
ಈತ “ಸುಮ್ನಿರ್ರೋ” ಎಂಬಂತೆ ಕೈ ಮುಗಿದು ಬೇಡಿದ...
ನಂತರ ವಾಡಿಕೆಯಂತೆ ಮೊಬೈಲ್ ಹಿಡಿದ..ವಾಟ್ಸಪ್ ಟ್ಯಾಪ್ ಮಾಡಿದ... ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಇವನನ್ನು ಲೆಕ್ಚರರ್ರು ಎರಡೂ ಬಾರಿ ಗುರಾಯಿಸಿ ನೋಡಿದ್ದರು...ಮೊಬೈಲ್ ಬಳಸಿದ್ದು ನೋಡಿ ಅವರಿಗೆ ಏನೋ ಅವಮಾನವಾದಂತಾಯಿತು...
“ಯೂ ಫೋರ್ಥ್ ಬೆಂಚ್... ಗೆಟ್ ಔಟ್” ಎಂದರು...

ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇ ಚಾನ್ಸ್ ಎಂದು ಶತಭಿಷನ ಬೆಂಚಿನ ಎಲ್ಲಾ ಹುಡುಗರು ಹೊರಡಲು ಅನುವಾದರು...”ಏಯ್ ನಾಟ್ ಯು ಆಲ್...ಯೂ” ಎಂದು ಶತಭಿಷನನ್ನು ತೋರಿಸುವವರೆಗೂ ಆತ ಮೊಬೈಲಿನಲ್ಲೇ ಮುಳುಗಿದ್ದ...ಕಾರಣ?
ಶ್ರಾವಣಿ ಮೆಸ್ಸೇಜು ಹಾಕಿದ್ದಳು...”ಕ್ಯಾನ್ ವಿ ಟಾಕ್?”
ಬ್ಯಾಗ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹೆಲ್ಮೆಟ್ ಮರೆತು ಶತಭಿಷ ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ಬರುತ್ತಲೇ ರಿಪ್ಲೈ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ “ಎಲ್ಲಿ?”
ಲೆಕ್ಚರ್ ಹಾಲಿನಿಂದ ಹೊರಬಂದು ಮೊಬೈಲ್ ಚೆಕ್ ಮಾಡಿದಾಗ ಡಬಲ್ ಟಿಕ್ ಬಂದಿತ್ತು...ಶತಭಿಷ ನೀಲಿ ಟಿಕ್‍ಮಾರ್ಕ್ ಎನೇಬಲ್ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ...ಆಕೆಯ ಸ್ಟೇಟನ್ ಆನ್‍ಲೈನ್‍ನಿಂದ ಆಫ್‍ಲೈನಿಗೆ ಬದಲಾಗಿತ್ತು...ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಹೆಲ್ಮೆಟ್ ನೆನಪಾಯಿತು...ಮತ್ತೆ ಕ್ಲಾಸಿನತ್ತ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದ...ದುರುಗುಟ್ಟಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಲೆಕ್ಚರರ್ ಮುಖವನ್ನೇ ನೋಡಿ, ಅಲ್ಲಿಗೆ ವಾಷ್‍ರೂಮಿನತ್ತೆ ಹೆಜ್ಜೆಹಾಕಿದ..ಅಲ್ಲೊಂದು ಕನ್ನಡಿಯಿತ್ತು...ಮುಖ ತೊಳೆಯಲು ನೀರು ಬರಲಿಲ್ಲ..ಹಾಗೇಯೇ ಕನ್ನಡಿ ನೋಡುತ್ತ ನಿಂತ...ಅವನ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಅವನಿಗೆ ಗಿಲ್ಟ್ ಫೀಲ್ ಶುರುವಾಯಿತು...ಕಾರಣ ಸ್ಪಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ...ಶ್ರಾವಣಿ ಇನ್ನೂ ರಿಪ್ಲೈ ಕೊಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ...ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ಫೋನಾಯಿಸಿದ...
“ಟಣ್. ಟಣ್.. ಟಣ್..ಈ ಹಾಡನ್ನು ಕಾಪಿ ಮಾಡಲು ಸ್ಟಾರ್ ಒತ್ತಿ...ಎಲ್ಲೋ ಜಿನುಗಿರುವ ನೀರು..ಎಲ್ಲೋ ಜೇನಾಗಿ ಹರಿದು..”
ಪೋನ್ ಕಟ್ ಆಯಿತು... “ಎಲಾ ಇವಳಾ....” ಕಾರಣ ಸ್ಪಷ್ಟವಿರದೇ ಸಿಟ್ಟುಬಂದಿತ್ತು...ಕಾಲು ನಡುಗಲು ಶುರುವಾಗಿತ್ತು... ಅವಳ ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮಿನತ್ತ ಓಡಿದ...ಫೈನಲ್ ಇಯರ್ ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮಿನ ಸ್ಟೇರ್‍ಕೇಸಿನ ಬಳಿಯೇ ಅವಳ ಬೆಸ್ಟ್‍ಫ್ರೆಂಡ್ ಸಿಕ್ಕಳು.
..
“ಎಲ್ಲಿ?” ಎಂಬಂತೆ ಕೇಳಿದ...ವಾಷ್‍ರೂಮ್ ಕಡೆ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದಳು.... ಈತ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳಿಗಾಗಿ...ಮಾತು ಎಲ್ಲಿಂದ ಶುರುಮಾಡುವುದು? ಸಾರಿ ಕೇಳಲಾ? ಎಕ್ಸ್‍ಪ್ಲೇನ್ ಮಾಡಲಾ? ಇಗ್ನೋರ್ ಮಾಡು ಎನ್ನಲಾ? ಇಲ್ಲಾ..... ಶತಭಿಷನಿಗೆ ಒಂದೊಂದು ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಒಂದೊಂದು ಸರಿ ಎನಿಸುತ್ತಿತ್ತು..ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕಂಪೌಂಡ್ ಆಚೆ ಯಾರೋ ಸಿಗರೇಟು ಸುಡುತ್ತಿದ್ದರು...ಬೇಕಿನಿಸಿತ್ತು...ಆದರೆ ಇದ್ದಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡಲು ಮನಸ್ಸಾಗಲಿಲ್ಲ...ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ವೇಲು ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಆಕೆ ಬಂದಳು...ಬಂದ ಹಾಗೇ ಹೊರಟೂ ಹೋದಳು...
ಇವನತ್ತ ನೋಡಿದ್ದಳಾ? ನೋಡಿಯೂ ಇಗ್ನೋರ್ ಮಾಡಿದಳಾ? ಸಿಟ್ಟಾಗಿದ್ದಾಳಾ?
“ಏಯ್” ಎಂದು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದ...ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿದ ಗೆಳತಿಗೆ “ನೋ” ಎಂಬಂತೆ ಶ್ರಾವಣಿ ಇಶಾರೆಯಿತ್ತಳು...ಈತನಿಗೂ ಮುಂದೆ ಹೋಗುವ ಮನಸ್ಸಾಗಲಿಲ್ಲ...
“ನರ್ಡ್ ಅಂದ್ರೆ ಏನೋ ಮಚಾ?”...”ಗಾಂಧಿ ನನ್‍ಮಗಾ ಅಂತಾ ಕಣೋ....”
“ಹಂಗೇನೋ...ನಾ ಬೇರೆ ಏನೋ ಅನ್ಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಮಗಾ..”
ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗರ ಗುಂಪು ಛೇಡಿಸತೊಡಗಿತ್ತು....ಶತಭಿಷ ಆವೇಶವೇರಿ ಅವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಹೊಡೆಯಹೋಗಿದ್ದ...ಒಂದೆರಡು ಏಟು ಬಿಗಿದೂಬಿಟ್ಟಿದ್ದ...ಆದರೆ ಅವರೇನೂ ಪುಕ್ಕಲುಗಳಾಗಿರಲಿಲ್ಲ...ಇವನಿಗೂ ತದುಕಿದ್ದರು....ಕ್ಯಾಂಪಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಬಂಕ್ ಹಾಕಿ ಓಡಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದವರೆಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಜಗಳ ಬಿಡಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹೋಯ್ ಕೈ ನಡೆದಿತ್ತು...ಇಬ್ಬರೂ ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಲ್ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅಪಾಲಜಿ ಲೆಟರ್ ಬರೆದು ಹ್ಯಾಂಡ್ ಶೇಕ್ ಮಾಡಿ ಹೊರಬಿದ್ದರು....ಶತಭಿಷನ ಸಿಟ್ಟು ಕೊಂಚಮಟ್ಟಿಗೆ ತಣ್ಣಗಾಗಿತ್ತು... ಅವನಿಷ್ಟದ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಚೇಂಬರ್‍ನಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದ...ಮುಂದೇನು ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ....ಚಹಾ ತರಿಸಿ ಕುಡಿಸಿದ್ದರು ಅವನಿಗೆ...
“ಡಿಡ್‍ನಾಟ್ ಎಕ್ಸ್‍ಪೆಕ್ಟ್ ದಿಸ್ ಫ್ರಾಮ್ ಯು ಶತಭಿಷ...ವೈ ಯು ಆರ್ ವೇಸ್ಟಿಂಗ್ ಯುರ್ ಎನರ್ಜಿ ಇನ್ ದಿಸ್? ಡೂ ಸಮ್ ದಿಂಗ್ ಮೀನಿಂಗ್‍ಫುಲ್...” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಶತಭಿಷನನ್ನು ಎಂದಿನ ಮೂಡಿಗೆ ತರಲು ಅವರು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದರು...ಈತ ಕಲ್ಲುಬಂಡೆಯಂತೆ ಕೂತಿದ್ದ....ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ “ಹೂಂ” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದ...
“ಟು ಡೆ ದೆರ್ ಇಸ್ ಅ ಹ್ಯಾಕಥಾನ್...ವಿಲ್ ಯು ಗಿವ್ ಇಟ್ ಅ ಟ್ರೈ? ಇಟ್ ಮೇ ಹೆಲ್ಪ್ ಯು ಟು ರಿಲ್ಯಾಕ್ಸ್” ಎಂದು ಟಿಕೇಟೊಂದನ್ನು ಕೊಟ್ಟರು...
“ಶುರ್” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಶತಭಿಷ ಹೊರಬಿದ್ದ...ಎಲ್ಲದನ್ನೂ ಮರೆತು, ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ಕೋಡ್ ಮಾಡುವ ಹಂಬಲವಿತ್ತು ಅವನಿಗೆ...ಕೋಡಿಂಗ್‍ಗೆ ಇಳಿದರೆ ಆತ ಊಟ ತಿಂಡಿ ನಿದ್ದೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮರೆಯುತ್ತಿದ್ದ....ಎರರ್ರು ಡಿಬಗ್ಗಿಂಗ್ ಹುಚ್ಚಿನಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ನೋವು ಬರುವವರೆಗೂ ಮಾನಿಟರ್‍ಅನ್ನು ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸದೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ....
“ನೀ ಹಿಂಗೇ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ರೆ ಸ್ಪೆಕ್ಸ್ ಬರತ್ತೆ ಕಣೋ ಬೇಗ...” ಶ್ರಾವಣಿ ಛೇಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು....

“ಬರ್ಲಿ ಬಿಡೇ...ನಿನ್ ಸ್ಪೆಕ್ಸೇ ಕದ್ದ್ ಹಾಕ್ಕೋತೀನಿ...ನೀ ಹೆಂಗಂದ್ರೂ ಸಿಸ್ಟಮ್ ಯೂಸ್ ಮಾಡಲ್ವಲ್ಲಾ...” ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದ....ಅವಳಿಗೆ ಕಿಂಡಲ್‍ಗಿಂತ ಹಾರ್ಡ್‍ಕವರ್ ಕಾಪಿಯೇ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿತ್ತು... ಯೂ ಟ್ಯೂಬು, ಸಾವನ್, ಅಮೇಜಾನ್ ಮ್ಯೂಸಿಕ್‍ನ ಹಾಡುಗಳಿಗಿಂತ ರೇಡಿಯೋದಲ್ಲಿನ ಸಣ್ಣ ನಾಯಿಸ್ ಅವಳನ್ನು ಪುಳಕಿತಗೊಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು...ಇವತ್ತು ಆಕೆಯನ್ನು ಆಕಾಶವಾಣಿಯ ರೆಕಾರ್ಡಿಂಗ್‍ಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಬೇಕೆಂದಿದ್ದ..ಸಂಜೆ ಕಬ್ಬನ್‍ಪಾರ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಓಡಾಡಬೇಕೆಂದಿದ್ದ...ಅವಳು ಬಹಳದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ಕೇಳಿದ್ದ ಕಾದಂಬರಿಯೊಂದನ್ನು ಸೆಂಟ್ರಲ್ ಲೈಬ್ರರಿಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದ್ದ...ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಇದಾಗಿತ್ತು...

ರೂಮಿಗೆ ಹೋದವನೇ ಫ್ರೆಷ್‍ಅಪ್ ಆಗಿ , ಹೊಟ್ಟೆಗೊಂದಿಷ್ಟು ಹಾಕಿಕೊಂಡು, ಹ್ಯಾಕಥಾನ್ ಇವೆಂಟ್ ನಡೆಯುವ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಬಂದ...

ಮಾಮೂಲಿ ಕೆಂಪು ಕುರ್ಚಿಗಳಿಗೆ ಬಿಳಿಯ ಹೊದಿಕೆ ಹಾಸಿ ರೌಂಡ್ ಟೇಬಲ್ಲಿನ ಪಕ್ಕ ಇರಿಸಿದ್ದರು...ಮಿನರಲ್ ವಾಟರ್, ಚಿಪ್ಸ್, ಕುಕೀಸ್ ಒಪ್ಪವಾಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದವು...ಅರ್ಜಂಟಿನಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ್ದ ಸ್ಪೈಕ್ ಬಸ್ಟರ್ ಕನೆಕ್ಷನ್ ಸ್ಪಲ್ಪ ಲೂಸಾದಂತಿತ್ತು...ಶತಭಿಷ ಲ್ಯಾಪ್‍ಟಾಪ್ ಆನ್ ಮಾಡಿ ಕೂತ...ಅದು ಇಪ್ಪತ್ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಯ ಹ್ಯಾಕಥಾನ್...ಇಪ್ಪತ್ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗಳ ಒಳಗಾಗಿ ಒಂದು ಚಾಟ್‍ಬಾಟ್ ಪ್ರಾಡಕ್ಟ್‍ನ ಪ್ರೋಟೋಟೈಪನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಡಬೇಕಿತ್ತು...ಆಯ್ಕೆಯಾದ ಪ್ರೋಟೋಟೈಪ್‍ಗಳಿಗೆ ಪ್ರೈಜ್ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು...ಮಾರಬಹುದಾದ ಸರಕು ಎನಿಸಿದರೆ ಫಂಡಿಂಗ್ ಸಿಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೂ ಇತ್ತು...ಶತಭಿಷನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಇಂತಹುದೇ ಇವೆಂಟಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಲವಾರು ಐಡಿಯಾಗಳಿದ್ದವು...ಅದನ್ನು ಆತ ಫ್ರೊಫೆಸರ್ ಬಳಿ ಚರ್ಚೆಮಾಡಿಯೂ ಇದ್ದ...ಅವರು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು...ಬರೆದಿಟ್ಟುಕೋ, ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತೀಯಾ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು...ಈತ ಸರ್ ನೆನಪಲ್ಲಿ ಇದ್ರೆ ಮಾತ್ರ ಒಳ್ಳೆ ಐಡಿಯಾ ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಿದ್ದ....ಇವತ್ತಿಗೆ ಅರ್ಜಂಟಾಗಿ ಅವನಿಗೆ ಐಡಿಯಾವೊಂದು ಬೇಕಿತ್ತು...ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದ...ಆ ಕಡೆ ಈ ಕಡೆ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದ...ಆಗಲೇ ಮೂರು ಕಾಫಿ ಕುಡಿದಿದ್ದ...ಏನೋ ಹೊಳೆದಂತಾಯಿತು..

ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಮಾಲ್‍ಗಳಿವೆ...ಪ್ರತೀ ಮಾಲ್‍ನ ಎಂಟ್ರೆನ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಾಟ್‍ಬಾಟ್...ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದವರು ಎಲ್.ಇ.ಡಿ ಸ್ಕ್ರೀನಿನ ಬದಲು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಬಹುದು...
“ಕಂಪ್ಯೂಟರ್, ಐ ವಾನ್ಸ್ ಹೇರ್ ಸ್ಟೈಲಿಂಗ್” ಎಂದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಸಲೂನ್‍ಗಳ ವಿವರಗಳನ್ನು ಅದರ ಮೂಲಕ ಹೇಳಿಸಬಹುದು..ಅದರಲ್ಲಿ ಆಫರ್‍ಗಳನ್ನೂ ಪ್ರಿಯರಿಟೈಸ್ ಮಾಡಬಹುದು...ಇನ್ನೂ ಬೇಕೆಂದರೆ ಆ ಗ್ರಾಹಕನ ಮೊಬೈಲ್ ನಂಬರ್ ಅನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಸಲೂನ್‍ಗಳಿಗೆ ಕೊಡಬಹುದು...ಅದ್ಭುತ ಎನಿಸಿತು...ಹಾಗೇ ಶುರುಮಾಡಿದ...
ಫಿನಿಕ್ಸ್‍ಸಿಟಿ ಮಾಲ್‍ನ ಎಲ್ಲಾ ಶಾಪ್‍ಗಳ ವಿವರಗಳನ್ನು ನೋಟ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡ...ಅದನ್ನು ಎಕ್ಸೆಲ್‍ಗೆ ಇಳಿಸಿದ...ಜೇಸಾನ್ ಫಾರ್ಮಾಟಿನಲ್ಲಿ ಸೇವ್ ಮಾಡಿದ...ಫ್ಲೋರ್‍ಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಡಬಲೀಲಿಂಕ್‍ಲಿಸ್ಟ್ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ...ಅಮೇಜಾನ್ ಅಲೆಕ್ಸಾ ಪ್ಲಾಟ್‍ಫಾರಂನಲ್ಲಿ ಡೆವಲಪ್ ಮಾಡುವುದೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿ ಸ್ಕಿಲ್ಲಿನ ಡಿಸೈನ್ ಶುರುಮಾಡಿದ... ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಪಿಜ್ಜಾ ಬಂದಿದೆಯೆಂದು ಅನೌನ್ಸ್ ಮಾಡಿದರು....

ಶತಭಿಷ ಪಿಜ್ಜಾ ಬಾಕ್ಸ್ ಹಿಡಿದು ಗುಂಪಿನಿಂದ ಬರುತ್ತಿದ್ದ...ಪಿಜ್ಜಾ ಅಂದರೆ ಶ್ರಾವಣಿಗೆ ಬಹಳೇ ಇಷ್ಟ...ಪ್ಲೇಸ್‍ಮೆಂಟಿನ ಎಚ್ ಆರ್ ರೌಂಡಿನಲ್ಲಿ ವಾಟ್ ಈಸ್ ಯುರ್ ವೀಕ್‍ನೆಸ್ ಅಂದ್ರೆ ಚಾಕಲೇಟ್ ಆಂಡ್ ಪಿಜ್ಜಾ ಅಂದಿದ್ದ ಹುಡುಗಿಯವಳು...ಭ್ರಮೆಯಾ? ಪಿಜ್ಜಾ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹಿಂದೆ ಬರುವಾಗ ಗುಂಪಿನಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಅವಳನ್ನು ಕಂಡಂತಾಯಿತು ಶತಭಿಷನಿಗೆ...

ನೋ...ನೋ...ನೋ ವೇ ಎಂದು ಕೊಂಡು ಲ್ಯಾಪ್‍ಟಾಪಿನ ಗುಂಡಿ ಕುಟ್ಟಿದ...ಪಕ್ಕದ ಟೇಬಲ್ಲಿನವರು ಒಮ್ಮೆ ಮುಖ ನೋಡಿದರು...ಈಗ ಫೋಕಸ್ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಾರದು ಎಂದು ಪಿಜ್ಜಾ ತುಂಡೊಂದನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಕೋಡ್ ಬರೆಯಲು ಶುರುಮಾಡಿದ...ಹನ್ನೆರಡು...ಒಂದು ಗಂಟೆ...ಎರಡು ಗಂಟೆ....ಸುಮಾರು ಬಹುತೇಕ ಅರ್ಧದಷ್ಟು ಕೆಲಸ ಮುಗಿದಿತ್ತು...ಕಣ್ಣುಗಳು ಕೆಂಪಾಗಿತ್ತು...ಅವಳು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ನಕ್ಕಂತಾಯಿತು..

.ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ..
.ಅವಳೇ...
ಎದ್ದು ಮಾತನಾಡಿಸಲು ಹೊರಟ... ಹಾಯ್ ಎಂದು ಪಾಸಾದಳು...
ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಅವಳ ಗೆಳತಿಯೂ...ಅವರ ಜೊತೆ ಅಂದಿನ ಜಡ್ಜ್ ಪ್ಯಾನಲ್ಲೂ ಇತ್ತು...
“ಹೇಯ್...” ವಾಟ್ಸಪ್ಪಿನಲ್ಲಿ ಮೆಸ್ಸೇಜು ಹಾಕಿದ....ಡಬಲ್ ಟಿಕ್ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ..
.ಕಾದ..
.ಕಾದ...ಕಾದ...
ಬಹುಷಃ ಬ್ಲಾಕ್ ಮಾಡಿರಬೇಕು....ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲ ಉರಿಯಿತು...ಈತನೂ ಬ್ಲಾಕ್ ಮಾಡಿದ...ನಂಬರ್ ಡಿಲಿಟ್ ಮಾಡಿದ.
..
ಕೋಡ್ ಕಡೆ ಗಮನ ಹರಿಸಿದ...ಆಗೊಂದು ಸಮಸ್ಯೆ ಎದುರಾಗಿತ್ತು...ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಆತ ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಯೋಚಿಸಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ...ಅವನು ಬರೆದ ಸ್ಕಿಲ್ ಥರ್ಡ್ ಪಾರ್ಟಿ ಅಪ್ಲಿಕೇಷನ್ ಆದ ಕಾರಣ ಅದನ್ನು ಪ್ರತೀ ಬಾರಿ ಮ್ಯಾನುವಲ್ ಆಗಿ ಇನ್ವೋಕ್ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು...ಪ್ರತೀ ಸಲ ಅಲೆಕ್ಸಾ ಓಪನ್ ಮಾಲ್ ಫೈಂಡರ್ ಎನ್ನುವುದು ಇವನಿಗೋ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ...ಅದಕ್ಕೇನು ಪರಿಹಾರ...ಸ್ಟಾಕ್ ಓವರ್ ಫ್ಲೋ, ಟ್ವಿಚ್, ಸ್ಲ್ಯಾಕ್, ಡೆವಲಪರ್ ಫೋರಮ್ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹುಡುಕಿದ...ತಡಕಾಡಿದ...ಸಮರ್ಪಕವಾದ ಉತ್ತರ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ...

“ಟೆರೇಸ್ ಗೆ ಬಾ” ಅನ್‍ನೌನ್ ನಂಬರ್‍ನಿಂದ ಮೆಸ್ಸೇಜು ಬಂದಿತ್ತು....
ಅವಳೇ ಅದು...
ಲ್ಯಾಪ್‍ಟಾಪ್ ಮಡಚಿಟ್ಟು ಟೆರೇಸ್‍ಗೆ ಹೊರಟ...ಆಕೆ ಪಿಜ್ಜಾ ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದಳು...ಜಡ್ಜ್ ಪಾಲಿನ ಪಿಜ್ಜಾ ಇರಬೇಕು...ಜೊತೆಗೆ ಮತ್ತಿಬ್ಬರಿದ್ದರು...ಇವನನ್ನು ನೋಡಿದೊಡನೆಯೇ ಆಕೆ...

“ಬಾರೋ...” ಎಂದು ಕರೆದಳು..
.
“ನೋ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್..” ಮುಖ ಬಿಗಿದುಕೊಂಡೇ ಹೇಳಿದ...
“ಮುಚ್ಕೊಂಡ್ ಬಾರೋ...” ಆಕೆಯ ಹುಸಿಮುನಿಸಿನ ಮುಖ ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಅವನಿಗೆ ಇಲ್ಲವೆನ್ನಲಾಗಲಿಲ್ಲ....ಪಿಜ್ಜಾ ತುಂಡುಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಟೆರೇಸ್ಸಿನ ಮೂಲೆಯೆಡೆಗೆ ನಡೆದರು...ತಣ್ಣನೆಯ ಗಾಳಿ ಬೀಸುತ್ತಿತ್ತು...ಆಕೆ ತಲೆಗೂದಲು ಹಾರಾಡದಂತೆ ಕ್ಲಿಪ್ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು...ಗಾಳಿ ಕ್ರಾಪಿಗೆ ವಿರುದ್ಧ ಬೀಸಿ ಹಣೆಯ ಕೋಡು ಕಾಣುತ್ತಿದೆಯಾ? ಶತಭಿಷ ಕೂದಲು ಕೆದರಿಕೊಂಡ..
.
“ಮತ್ತೆ?” ಏನೂ ಆಗೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬಂತೆ ಆಕೆ ಕೇಳಿದಳು..

“ಏನಿಲ್ಲ”...ಶತಭಿಷ ಗಂಭೀರವಾಗಿಯೇ ಉತ್ತರ ಕೊಟ್ಟ....

ಎದುರಿಗೆ ಔಟರ್ ರಿಂಗ್ ರೋಡು ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು...ರಾತ್ರಿಪಾಳಿಯ ಐ.ಟಿ ನೌಕರರಿಗಾಗಿ ಕ್ಯಾಬ್‍ಗಳು ಅಲ್ಲೊಂದು ಇಲ್ಲೊಂದು ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದವು....ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಲಕ್ಷುರಿ ಅಪಾರ್ಟ್‍ಮೆಂಟಿನ ಲೈಪುಗಳು ಬಂಗಾರದ ಬಣ್ಣ ತಾಳಿದ್ದವು...ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಮಹಾನಗರ ತಣ್ಣಗೆ ಮಲಗಿತ್ತು....

“ಏನೂ ಇಲ್ವಾ? ಸರಿ ಹೋಗಣಾ?” ಆಕೆ ನಕ್ಕು ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆದಿದ್ದಳು..
..
“ಯಾಕೇ ಕಾಲ್ ಕಟ್ ಮಾಡದೇ? ಯಾಕೇ ಬ್ಲಾಕ್ ಮಾಡದೇ? ಯಾಕೇ ಅವಾಗ್ ಮಾತಾಡ್ಸಿಲ್ಲ? ಏನ್ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿದಿಯಾ? ” ಶತಭಿಷ ನಾಲ್ಕೈದು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಒಂದರ ಹಿಂದೆ ಒಂದರಂತೆ ಕೇಳಿದ..
.ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಕಾಯದೇ “ಸಾರಿ...ನಾನ್ ಏನೂ ಮಾಡಿಲ್ಲ...” ಎಂದ...ಪಿಜ್ಜಾ ಡಸ್ಟ್ ಬಿನ್‍ಗೆ ಹಾಕಲು ಹೋಗಿ ಹೊಡೆದಾಟಲ್ಲಾದ ಗಾಯಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ತಗುಲಿಸಿಕೊಂಡ...ನೋವಲ್ಲಿ “ಹಾಯ್ ” ಎಂದ...

ಆಕೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಳು...ನಗುತ್ತಿದ್ದಳು...

“ಏನೇ?” ಈಗ ಮಾಮೂಲಿ ಧಾಟಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ...

“ಮುಗಿತಾ???” ಆಕೆಯ ಧ್ವನಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಎತ್ತರಕ್ಕೇರಿತ್ತು...
.
“ಮೋಸ್ಟ್ಲೀ...” ಹಲ್ಲು ಕಿಸಿದ..

ಆಕೆ ಅದೇ ಕನ್ಫೆಷನ್ ಪೇಜ್ ತೆಗೆದು ಅವನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಳು..
.ಕಮೆಂಟ್ಸ್ ಓದು ಎಂದಳು...

ಬೆಸ್ಟ್ ಕಪಲ್ಸ್...
ಬೆಸ್ಟ್ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್...
ನೈಸ್ ಪೇರ್...
ಡ್ಯೂಡ್...ಲೀವ್ ದೆಮ್ ಯಾರ್...
ವಾಟ್ ದ ****...ಸ್ಟುಪಿಡ್ ಮ್ಯಾನ್...
ಇವನ್ ಈ ಲೈಕ್ ಹರ್...ಲಕೀ ಗಾಯ್...
ಹಿ ಲುಕ್ಸ್ ನರ್ಡ್...ಕೈಂಡಾ ಕ್ಯೂಟ್ ಟೂ...
ಶಿ ಈಸ್ ಬಾಂಬ್..ಬಟ್ ಬ್ರೋ...ಹೀ ಈಸ್ ಹ್ಯಾಕರ್ ಆಫ್ ದ ಕಾಲೇಜ್...ನಾಟ್ ನರ್ಡ್ ಬ್ರೋ..ಚಿಲ್ಲ್...
ಈಡಿಯಟ್...
ಶಿ ಈಸ್ ಆಲ್ಸೋ ನಾಟ್ ಡಿಫರೆಂಟ್....ನರ್ಡ್ ಪೇರ್...

ಶತಭಿಷನಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಓದಲಾಗಲಿಲ್ಲ...ಮೊಬೈಲ್ ವಾಪಸ್ ಕೊಟ್ಟ...ಲಾಕ್ ಮಾಡುವಾಗ ಏನೋ ಕಂಡಂತಾಯಿತು...ಸ್ಕ್ರೀನ್ ಅನ್‍ಲಾಕ್ ಮಾಡುವ ಪ್ಯಾಟರ್ನ್ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ...ಅವಳ ಮುಖ ನೋಡಿದ..
.
ಎಸ್ ಎಂದಳು...

ಎಸ್ ಎಂದರೆ ಶತಭಿಷನಾ? ಶ್ರಾವಣಿಯೂ ಆಗಬಹುದು...ಮೊಬೈಲಿನ ಸ್ಕ್ರೀನ್‍ನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡದ ಪುಸ್ತಕದ ಫೋಟೋವೊಂದಿತ್ತು... “ಐದು ಪೈಸೆ ವರಕ್ಷಿಣೆ”. ಜಯನಗರದ ಟೋಟಲ್ ಕನ್ನಡ ಮಾಲಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಇವನೇ ಕೊಡಿಸಿದ್ದ...ಅಲ್ಲಲ್ಲ...ಇವನಿಗೆ ಇಂಟರ್ನ್‍ಶಿಪ್ ಸಿಕ್ಕ ಮೊದಲ ತಿಂಗಳ ಸಂಬಳದಲ್ಲಿ ಆಕೆಯೇ ಕೊಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು..ನಂತರ ಮಯ್ಯಾಸಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕಾಫಿ ಕುಡಿದಿದ್ದರು..
..
“ಏನಕ್ ಇದೆಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಾಗ್ತಿಲ್ಲಾ ಕಣೆ....ನಾನ್ ಏನಾದ್ರೂ ತಪ್ಪ್ ಮಾಡಿದ್ನಾ? ನಿಂಗ್ ಹರ್ಟ್ ಮಾಡಿದ್ನಾ?” ಶತಭಿಷ ಆಕೆಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಕೇಳಿದ್ದ..
.
“ಹೂ ...ಊಹೂಂ...”
“ಅಂದ್ರೆ”
“ಹೌದು...ಇಲ್ಲ...”
“ಕರೆಕ್ಟಾಗ್ ಹೇಳು...”
“ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ...”
“ಲೇಯ್....ಹಿಂಗಂದ್ರೆ ಹೆಂಗೆ?”
“ಹೆಂಗಂದ್ರೆ?”
“ನಾನು...ನೀನು....ನಮ್ಮ್ ಸ್ಟೇಟಸ್ ಏನು? ಆ ಕನ್ಫೆಷನ್ ಇಂದಾ ನಿಂಗ್ ಬೇಜಾರಾಯ್ತಾ?”
“ಬೇಜಾರಾ...ಅವಾಗ್ ಆಯ್ತು...ಈಗ್ ಇಲ್ಲ...”
“ಹಮ್...ಹೆಂಗೇ ಅದು? ನಾ ಇನ್ನೂ ಕನ್ಫೂಸ್ಡ್ ಆಗೇ ಇದೀನಿ...”
“ಕಮೆಂಟ್ಸ್ ಎಲ್ಲಾ ಓದಿದಿಯಲ್ಲಾ ನೀನೇ...”
“ಹೂಂ...ಅದ್ರಲ್ಲ್ ಯಾವ್ದ್ ಕರೆಕ್ಟ್ ಅನ್ಸತ್ತೆ ನಿಂಗೆ?”
“ನಂಗೆ...ಎಲ್ಲಾದೂ..”
“ಅಂದ್ರೆ?”

ಇನ್ನಷ್ಟು ಸುತ್ತಿ ಬಳಸಿ ಮಾತನಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಶತಭಿಷ ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟ...

“ಏಯ್...ನಾನು..ನೀನು...ನಮ್ಮ್ ಸ್ಟೇಟಸ್ ಏನು? ಬರೀ ಫ್ರೆಂಡ್ಸಾ? ಬೆಸ್ಟ್ ಫ್ರೆಂಡ್ಸಾ? ಕಪಲ್ಸಾ? ಡೇಟಿಂಗ್ ಅನ್ಕೋಬಹುದಾ?”
“ನನ್ ಆಫ್ ದ ಅಬವ್...”
“ಅಂದ್ರೆ...ಇಟ್ಸ್ ಕಾಂಪ್ಲಿಕೇಟೆಡ್ ಅಂತಾ ನಾ?”
“ಆಹಾ...ಇಟ್ಸ್ ಸಿಂಪಲ್...”
“ಅಂದ್ರೆ?”
“ಈ ರಿಲೇಷನ್‍ಶಿಪ್...ಅದಕ್ಕೆ ಒಂದ್ ಹೆಸರು...ಆ ಹೆಸರಿಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟ್ ರೂಲ್ಸು...ಇವೆಲ್ಲಾ ಸರಿಬರಲ್ಲಾ ಕಣೋ...ಜಸ್ಟ್ ಗೋ ವಿಥ್ ದ ಫ್ಲೋ...ಏನೋ ಒಂದ್ ಹೆಸರ್ ಕೊಟ್ಟು ಯಾಕ್ ಲಿಮಿಟ್ ಮಾಡಣಾ?”

“ಹಮ್...ಅಂದ್ರೆ” ಶತಭಿಷ ಮತ್ತೆನೋ ಕೇಳುವಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಆಕೆಯ ಫ್ರೆಂಡ್ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ದಳು...

“ಬಾಯ್ ಕಣೋ...” ಎಂದು ಆಕೆ ಹೊರಟಿದ್ದಳು...

ಈತ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ...ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತ ... ವಾಪಸ್ ಹೊರಟ....ಹ್ಯಾಕಥಾನ್‍ನಾ ಜಡ್ಜ್‍ಗಳು ವಾಪಸ್ ಲಿಫ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಎದುರು ಸಿಕ್ಕರು... ಹಾಯ್ ಎಂದ... ಆ ರಾತ್ರಿ ಡಿಸೈನ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಲೆಕ್ಸಾ ಸ್ಕಿಲ್ಲಿನ ಪ್ರೋಟೋಟೈಪಿನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದ....

. ಈತನ ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಫೇಸ್‍ಬುಕ್ ಮೆಸೆಂಜರ್ ನೋಟಿಫಿಕೇಷನ್ ಬಂದಿತ್ತು....ಕನ್ಫೆಷನ್ ಪೇಜಿನ ಅಡ್ಮಿನ್ ಅಕೌಂಟ್‍ನಿಂದ ಮೆಸ್ಸೇಜು...
.
“ಸಾರಿ ಬ್ರೋ...ಶುಡ್ ವಿ ಡಿಲೀಟ್ ದಾಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ 655?”

ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಶ್ರಾವಣಿ ಇದ್ದಳು ವಾಲೆಂಟಿಯರ್ಸ್ ಗ್ರೂಪ್‍ನೊಂದಿಗೆ.....
“ಯಸ್...” ಎಂದು ಟೈಪಿಸಿದ ಶತಭಿಷ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪೇಜಿನ ಟೈಟಲ್ ಓದಿದ...

ಕನ್ಫೆಷನ್ ಆಂಡ್ ಪ್ರಪೋಸಲ್ಸ್....ಓಪನ್ ಪ್ಲಾಟ್‍ಫಾರಂ ಟು ಬ್ಲೀಡ್ ಯುರ್ ಹಾರ್ಟ್...
ಹ್ಯಾಕಥಾನಿನ ಬ್ಯಾಡ್ಜು ಹಾರಾಡುತ್ತಿತ್ತು.....
.ಏನೋ ರಪ್ಪನೆ ಹೊಳೆಯಿತು...
“ಲೆಟ್ ಇಟ್ ಬಿ” ಎಂದು ರಿಪ್ಲೈ ಬರೆದು ಲ್ಯಾಪ್‍ಟಾಪಿನ ಕಡೆ ದೌಡಾಯಿಸಿದ...
****
ಶ್ರಾವಣಿ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕಿನಲ್ಲಿದ್ದಳು...ಸ್ನೇಹಿತರೊಟ್ಟಿಗೆ ಯಾವುದೋ ಪಾರ್ಟಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಳು...
ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಅಲೆಕ್ಸಾದೊಂದಿಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಆಟವಾಡತೊಡಗಿದರು...ತಮಗೆ ಅನಿಸಿದ್ದ ಕನ್ಪೆಷನ್‍ಗಳನ್ನು ಹೇಳಿ, ಎಲ್ಲರೆದುರು ಕೇಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರು..
ಯಾರು ಹೇಳಿದ್ದರೆಂಬುದು ಮಾತ್ರ ಗೌಪ್ಯವಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು...
ಜಗತ್ತಿನೆಲ್ಲೆಡೆ ಬಜ್ ವರ್ಡ್ ಆಗಿದ್ದ ಆ ಸ್ಕಿಲ್ಲನ್ನು ಶ್ರಾವಣಿ ಅಲೆಕ್ಸಾ ಸ್ಟೋರಿನಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದಾಗ,
ಕನ್‍ಫೆಷನ್ ಬೈ ಸ್ಟೇಟಸ್ ನಾಟ್ ರಿಕ್ವೈರ್ಡ್” ಎಂದು ತೋರಿಸುತ್ತಿತ್ತು....
****
ಶತಭಿಷ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಏರ್‍ಪೋರ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ...
-ಚಿನ್ಮಯ
26/11/2018

ತುಳಸಿ ಗಿಡ

ತುಳಸಿ ಗಿಡದ ಮೇಲೆ ಮೆಣಸಿನ ಕಾಯಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ
ಪೂಜೆ ಮುಗಿಸಿ ಬಟ್ಟಲು ಹಿಡಿದು ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ
ಹೂವು-ಗಂಧ-ನೀರು ಚೆಲ್ಲುವುದೋ? ಬಿಡುವುದೋ?

ಪೂಜೆ ಮಾಡಿದ ಪುಣ್ಯ ನೀರು ಚೆಲ್ಲದೇ ಬಾರದು ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದ್ದಳು
ಅಪ್ಪ ಚೆಲ್ಲಿದ್ದಂತೂ ನೋಡಿಲ್ಲ; ಕ್ಲೀನು ಮಾಡಿ ಬೇಜಾರಾಗಿತ್ತೇನೋ
ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಚೆಲ್ಲಬಾರದು ಅಜ್ಜಿಯೊಂದು ದಿನ ಹೇಳಿದ್ದ ನೆನಪು
ತುಳಸೀಗಿಡ ಇದ್ದದ್ದರಲ್ಲಿ ಪವಿತ್ರ; ಹೂವು ಹಾಗೇ ಗೊಬ್ಬರವಾಗುವುದೇನೋ

ತೀರ್ಥಕ್ಕೆ ತುಳಸಿಯಿರಲೇ ಬೇಕು; ಕೆಮ್ಮಿಗೆ ತುಳಸಿ-ಜೇನು ಸಾಕು
ವರುಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಮಾಡುವ ಮದುವೆ; ನಿತ್ಯ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯ ಶುಭ ಇದುವೇ
ತುಳಸೀಗಿಡ ನಮ್ಮನೆಯ ಗರ್ವ;
ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ಬೆಳೆಸಿದ ಆದರ್ಶಗಳಷ್ಟೇ

ಕಾಸಿನ ಜರೂರತ್ತಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹಾರ ಬಲ್ಲವರ ಮಾತು
ಸೂಜೀಮೆಣಸ ಒಣಗಿಸಿ ಮಾರಿದರೆ ಒಳ್ಳೇ ದರ; ಬಿಳಿಯ ಗೊಬ್ಬರ ಹಾಕಿ
ಆಡಚಣೆ ಬೇರೇನೂ ಇಲ್ಲ;
ಆ ತುಳಸಿಯನ್ನು ಸೂಜಿಮೆಣಸಿನ ಗಿಡವೆಂದು ಒಪ್ಪಬೇಕಷ್ಟೇ

ಎಲೆಯೊಂದ ತಿಂದು ನೋಡಿದೆ ವಾಡಿಕೆಯಂತೆ;
ತುಳಸಿಯೇ ಖಾರವೇನಿಲ್ಲ,ಘಾಟಿಲ್ಲ; ಮೆಣಸಿನ ಕಾಯಿ ಮಾತ್ರ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದೆ
ಕಿತ್ತು ಎಸೆದು ಬಿಡಲೇ ಮೆಣಸನ್ನು?
ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಾ ಹಿಂದಿಂದ ನಂಬಿದ ರೀತಿ ರಿವಾಜನ್ನು

ಕಾಲ ಬದಲಾಗುತ್ತಿದೆ; ಅವಕಾಶ ಮನೆಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕೂತಿದೆ
ಒಂದಿಷ್ಟು ಮಾರಿಕೊಂಡು; ಗಂಟನ್ನಷ್ಟು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬಾರದೇ?
ದೇವರಕೋಣೆಯೆಂಬುದೇ ಮೂರಡಿ ಜಾಗವಾಗಿರುವಾಗ
ಅಂಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ಕಟ್ಟೆ ತೆಗೆದು ಸಾಗುವಳಿ ಶುರುಮಾಡಬಾರದೇ?

ಹಣೆ ಹಚ್ಚಿದ ಭಸ್ಮ ಒಣಗಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತಿದೆ
ಮೀಟಿಂಗಿಗೆ ಸಾಗುವ ಮುನ್ನ ಅಳಿಸಿ ಬಿಡಲೇ?
ನೀರು ಚೆಲ್ಲಿ, ಮಡಿ ಬಿಚ್ಚಿ, ಎಂದಿನ ಸ್ವಂತಿಕೆಯ ಹಠದಲ್ಲಿ ಸಾಗಿ
ಓಡುವ ಗೂಳಿಯ ಬಾಲ ಹಿಡಿವುದ ಬಿಟ್ಟು, ಎತ್ತು-ನೇಗಿಲ ಹಿಡಿಯಲೇ?

ತುಳಸಿ ಗಿಡದ ಮೇಲೆ ಮೆಣಸಿನ ಕಾಯಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ
ಪೂಜೆ ಮುಗಿಸಿ ಬಟ್ಟಲು ಹಿಡಿದು ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ

-ಚಿನ್ಮಯ
14/10/2018

ಡೆತ್ ಬೈ ಚಾಕಲೇಟ್

"ನಾ ಸಾಯೋದಕ್ಕಿಂತ ಮುಂಚೆ ನನ್ನ್ ಸುಡೋವಷ್ಟಾದ್ರೂ ಬುಕ್ಸ್ ಕಲೆಕ್ಟ್ ಮಾಡ್ಬೇಕ್ ಕಣೇ.."..ಶತಭಿಷ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಎಡತಾಕುತ್ತಾ ಹೇಳಿದ..

"ಏಯ್...ಸುಮ್ನಿರೋ...ಏನೇನೋ ಹೇಳ್ಬೇಡಾ..ಈಡಿಯಟ್" ಶ್ರಾವ್ಯಾ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಎಡಗೈ ತಟ್ಟಿದಳು. ಶತಭಿಷ ಅವಳ ಮುಖವನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿದ. ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲೇನೋ ತೀವ್ರತೆಯಿತ್ತು...ಅದು ಕೋಪವಾ, ಪ್ರೀತಿಯಾ, ಕಾಳಜಿಯಾ ಶತಭಿಷನಿಗೆ ಥಟ್ ಅಂತ ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ..ಪುಸ್ತಕಗಳ ಮಧ್ಯೆ ನಿಂತಿದ್ದ ಇಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಅದೇನೋ ಚಂದದ ಏಕಾಂತವಿತ್ತು...ಅರೆಗಳಿಗೆ ಅಷ್ಟೆ..ಪಕ್ಕದಲ್ಲ್ಯಾರೋ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದು ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದು "ಏನೋ?" ಎಂಬಂತೆ ಹುಬ್ಬು ಹಾರಿಸಿದಳು ಶ್ರಾವ್ಯಾ..ಆತ ಏನೂ ಇಲ್ಲ ಎಂಬಂತೆ ತಲೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಹೊರಟ.

ಆಕೆ ಸಡನ್ನಾಗಿ ಕಾದಂಬರಿಯೊಂದನ್ನು ತೆಗೆದಳು. "ಹೇಳಿ ಹೋಗು ಕಾರಣ"

"ಚೆನಾಗಿದ್ಯೇನೋ?" ಎಂಬಂತೆ ಕೇಳಿದಳು.

"ಸೂಪರ್.." ಅಂದ ಶತಭಿಷ...

"ಓದಿದೀನಿ..ಸ್ಟಾರ್ಟಿಂಗ್ ಸಖತ್ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು...ಒಳ್ಳೆ ಕತೆ... ರೊಮ್ಯಾಂಟಿಕ್ ....ಆದ್ರೆ ಕ್ಲೈಮಾಕ್ಸ್ ಯಾಕೋ ತೀರಾ ಫಿಕ್ಷನ್ ಅನಸ್ತು..ನೀನೂ ಓದು..ನಾನು ಬೆಂಗ್ಳೂರಿಂದ ಶಿಮೊಗ್ಗಾ, ದಾವಣಗೆರೆ ಇಂದ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬರೋವಾಗ ಓದಿದ್ದೆ...ಮಜಾ ಅಂದ್ರೆ ಆ ಕತೆ ನಡ್ಯೋದೂ ಅಲ್ಲೇ...ಒಂಥರಾ ಥ್ರಿಲ್ ಇತ್ತು " ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ ಹೇಳಬೇಕು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಆದರೆ ನಾಲಿಗೆ ಹೊರಡಲೇ ಇಲ್ಲ.

ಶತಭಿಷ ತಡವರಿಸುತ್ತಿರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಅದರೊಂದಿಗೆ ಇನ್ನೆರಡು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು "ಡನ್" ಎಂದಳು.

ಈತ ಐದಾರು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಹೆಕ್ಕಿ, ನಾಕೈದು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ವಾಪಸ್ ಇಟ್ಟು, ಮತ್ತೆ ಎರಡನ್ನು ಎತ್ತಿ, ಪುನಃ ವಾಪಸ್ಸಿಟ್ಟು, ಮೂರ್ನಾಕು ಬಾರಿ ತಲೆ ಕೆರೆದು ಕೊನೆಗೆ ಎಲ್ಲ ವಾಪಸ್ಸಿಟ್ಟು ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರ ತೇಜಸ್ವಿಯವರ ಪುಟ್ಟ ಪುಸ್ತಕವೊಂದನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಬಿಲ್ಲಿಂಗ್ ಕೌಂಟರ್‍ಗೆ ಬಂದ. 

"ಇದೊಂದೇನಾ?" ಆಕೆ ಮುಗುಳು ನಗುತ್ತಾ ಕೇಳಿದಳು. ಆ ನಗೆಯಲ್ಲೊಂದು ತುಂಟತನವಿತ್ತು. ಕಿಚಾಯಿಸುವಿಕೆಯ ಯೌವ್ವನ ತುಂಬಿತ್ತು. ಶತಭಿಷ "ಹೂಂ" ಎಂದು ಯಾವಾಗ ಹೇಳಿದನೋ ಆತನಿಗೇ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ.

ಬಿಲ್ಲಿಂಗ್ ಕೌಂಟರ್‍ನಿಂದ ಹೊರಡುವಾಗ ಕೊಟ್ಟ ಎರಡೂ ಬ್ಯಾಗ್‍ಗಳನ್ನು ಶತಭಿಷನೇ ಹಿಡಿದಿದ್ದ..

"ಕೊಡೋ" ಎಂದಳು ಶ್ರಾವ್ಯಾ.

"ಏಯ್...ಇರ್ಲಿ ಬಿಡೆ..ಇದೇನ್ ಭಾರ ಇಲ್ಲ" ಎಂದ ಶತಭಿಷ...

"ಅದ್ ಹಂಗಲ್ವೋ...ಕೊಡು" ಎಂದಳು ಶ್ರಾವ್ಯಾ...

"ಫಿಪ್ಟಿ-ಫಿಫ್ಟಿ ನಾ? ಸರಿ ಸರಿ.." ಎನ್ನುತ್ತಾ ಆತ ಒಂದು ಬ್ಯಾಗನ್ನು ಆಕೆಯ ಕೈಗಿಟ್ಟ. ಆಕೆ "ಹೂಂ" ಎಂಬಂತೆ ಹುಬ್ಬೇರಿಸಿದಳು...ಇಬ್ಬರೂ ಜಯನಗರದ ಫೋರ್ತ್ ಬ್ಲಾಕಿನ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದರು...ದಾರಿಯ ಸುತ್ತಲೂ ಅಂಗಡಿ..ಜನ...ಯುವಕರು,ಯುವತಿಯರು,ಹೆಂಗಸರು,ಮಕ್ಕಳು,ಮುದುಕರು..ರಸ್ತೆಯ ಎಡಬಲಕ್ಕೂ ಚಾಚಿರುವ ಮರಗಳು...ಅದರ ಕೆಳಗೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತಳ್ಳುಗಾಡಿ, ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಅಂಗಡಿ...ಹಾರ್ನ ಸದ್ದು...ಕವಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಕತ್ತಲು...ಹೀಗೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದರೆ ಆಕೆ ಹೊರಡುತ್ತಾಳೆ ಎನಿಸಿತು...ಆದರೆ ಶತಭಿಷನಿಗೆ ಆಕೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಮಾತಾಡಬೇಕಿತ್ತು...ವಿಷಯವೇನು? ಸ್ಪಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ...

ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೇ ಐಡಿಯಾವೊಂದು ಹೊಳೆದು ಶತಭಿಷ "ಕಾಫಿ?" ಎಂದು ಕೇಳಿದ..

ಕಾಫಿಗೆ ನೀನು "ಊಹೂಂ" ಅಂದ್ ದಿನ ಜೋರ್ ಮಳೆ ಬರತ್ತೆ ಕಣೆ ಎಂದು ಕಿಚಾಯಿಸುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಆಕೆ ಕಾಫಿಯನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತಿದ್ದಳು..ಬಹುಷಃ ಅವತ್ತು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಮಳೆಭಾಗ್ಯವಿರಬೇಕು...ಆಕೆ ಊಹೂಂ ಎಂದಳು...ಶತಭಿಷ ಪೆಚ್ಚಾದ...

"ಐಸ್ ಕ್ರೀಮ್?" ಶತಭಿಷನಿಗೆ ಐಸ್ ಕ್ರೀಮ್ ತಿಂದಷ್ಟೇ ಖುಷಿ...

"ಎಲ್ಲಿ?" ಎಂದವನೇ ಮೊಬೈಲ್ ತೆಗೆದು ಅಂಗಡಿಯೊಂದನ್ನು ಹುಡುಕಿದ...

ಅಲ್ಲೇ ಹತ್ತಿರವಿದ್ದಿದ್ದರಿಂದ ಇಬ್ಬರೂ ನಡೆಯುತ್ತಲೆ ಹೊರಟರು...

ತಳ್ಳುಗಾಡಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಫ್ಯಾನ್ಸೀ ಐಟಮ್‍ಗಳಿತ್ತು..."ಒಂದ್ ನಿಮ್ಷ ಕಣೋ" ಎಂದು ಆ ಕಡೆ ಹೊರಟಳು. ಟಕಟಕನೇ ನಾಲ್ಕು ಬಿಂದಿ ಶೀಟ್‍ಗಳನ್ನು ನೋಡಿ, ಒಂದನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡು ವಾಪಸ್ ಬಂದು ಮತ್ತೆ ವಾಪಸ್ ಹೋಗಿ ಏನನ್ನೋ ಪ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಳು...

"ತಗೊಳೋ...ಗಿಫ್ಟ್ ನಿಂಗೆ..."

"ನಂಗ್ಯಾಕೆಲೇ..."

"ಇಟ್ಕೊಳೋ..."

"ಓಪನ್ ಮಾಡು..."

ಶತಭಿಷ ಕವರ್ ತೆಗೆದಾಗ ಅದರಲ್ಲೊಂದು ಚಂದದ ನಾಣ್ಯವಿತ್ತು..."ಥ್ಯಾಂಕ್ಯೂ" ಎಂದ ಶತಭಿಷ.

"ವೆಲ್‍ಕಮ್" ಎಂದವಳು..."ಯಾಕೆ ಅಂತಾ ಗೊತ್ತಾಯ್ತಾ?" ಎಂದಳು

"ಹೂಂ" ಎಂದ ಶತಭಿಷ.

"ಯಾಕೆ? ಇದನ್ನಾತ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. 

"ಅದು ಅದು..ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಬರ್ಲಿ ಅಂತಾನಾ?"

"ಗೂಬೆ...ಲಕ್ಷ್ಮಿನೂ  ಅಲ್ಲಾ ಅನಂತ್‍ನಾಗೂ ಅಲ್ಲ...ನಿನ್ ತಲೆ ...ಆ ಕನ್‍ಫ್ಯೂಸ್ಡ್ ಮೈಂಡ್‍ಗೆ ಹೆಲ್ಪ್ ಆಗ್ಲಿ ಅಂತಾ"

"ಹಂಗಂದ್ರೆ"

"ಹಂಗಂದ್ರೆ....ಹೇಳ್ಳಾ ಬೇಡ್ವಾ? ಕೇಳ್ಳಾ ಬೇಡ್ವಾ.....ಸರಿನಾ ತಪ್ಪಾ? ಬೇಕಾ ಬೇಡ್ವಾ ಹಿಂಗೇ ಏನೇನೋ ತಲೆಕೆಡುಸ್ಕೋಂಡ್ ಇರ್ತಿಯಲ್ಲಾ ಅವಾಗೆಲ್ಲಾ ಟಾಸ್ ಹಾಕು ಅಂತಾ..." 

"ಆಹಾ..ಚೆನಾಗಿದೆ ಕಣೆ.. ..ಥ್ಯಾಂಕ್ಯೂ ಮೇಡಂ"

"ಆಶಿರ್ವಾದ..."

ಇಬ್ಬರೂ ಜೋರಾಗಿ ನಕ್ಕರು...

"ಲೇ ಇಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ಫಿಫ್ಟೀ ಮೀಟರ್ ಒಳಗಡೆ ಇದೆ ಅಂತಾ ಮ್ಯಾಪ್ ಅಲ್ಲಿ ತೋರಸ್ತಿದೆ...ಎಲ್ಲಿ ನೋಡು..."

"ಎಲ್ಲೋ ಕಾಣಸ್ತಿಲ್ವಲ್ಲೋ...."

"ಮಿಸ್ ಮಾಡಿದ್ವಾ.."

"ಇಲ್ಲೇ ಇದೆ ಕಣೋ..."

"ಕರ್ಮಾ..."

ಇಬ್ಬರೂ ಪಾರ್ಲರಿನ ಒಳಹೊಕ್ಕರು...

"ಎಡಗಾಲಿಟ್ಟು ಬಂದೆನಾ?" ಶತಭಿಷ ನೆನಪುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ...ಶ್ರಾವ್ಯಾ ಮೆನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು..

"ಡಿ.ಬಿ.ಸಿ ಓ.ಕೆ ನಾ?"

"ನಂಗ್ ಏನೂ ಬೇಡ ಕಣೇ...ನೀ ತಗೋ"

"ಯಾಕೋ? ಸರಿ ಶೇರ್ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಓ.ಕೇ?"

"ಹೂಂ..."

"ಆಕ್ಚುಲಿ ನಾನ್ ಡಿ.ಬಿ.ಸಿ ಶೇರ್ ಮಾಡಲ್ಲ...ವೆನಿಲ್ಲಾ ಓ.ಕೆನಾ?"

"ಏನೋ ಒಂದು"

ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡಿ ಇಬ್ಬರೂ ಮೂಲೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಕುಳಿತರು...ಅಲ್ಲೇ ರ್ಯಾಕೊಂದರಲ್ಲಿ ಕೆಲ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ನಾವೆಲ್‍ಗಳಿದ್ದವು...ಶತಭಿಷ ಅವನ್ನು ತೆಗೆದು ಓದಲೇ, ಇವಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡಲೇ ಎನ್ನುವ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿದ್ದ...

"ಏನೋ?"

"ಏನಿಲ್ಲ..." ಎಂದವನೇ ಕಾಯಿನ್ ತೆಗೆದು ಟಾಸ್ ಹಾರಿಸಿದ...

ಆಕೆ ನಕ್ಕಳು...

ಈತ ರಿಸಲ್ಟ್ ನೋಡದೇ ಮಾತಿಗಿಳಿದ...

ಮಾತು ಮಾತು ಮಾತು...ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದಷ್ಟೇ ಇವನು..ನಂತರ ಹೂಂ ಹಾಕಿದ್ದಷ್ಟೇ ಕೆಲಸ...ಆಕೆ ಪಟಪಟನೇ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು...ಐಸ್-ಕ್ರೀಮ್ ತಿಂದು ನಾಲಿಗೆ ದಪ್ಪವಾಗಿ ಕೊನೆಗೆ ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ಅವರೇ ನಗುವಂತಾಯಿತು...ಅಷ್ಟರಲ್ಲಾಗಲೇ ಕೆಫೆಗೆ ಜನ ಸೇರುತ್ತಿದ್ದರು...ಚಿಕ್ಕದೊಂದು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಿದ್ದಂತೆ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು...ಯಾರೋ ಗಿಟಾರ್ ಹಿಡಿದಿದ್ದರು...ಇನ್ಯಾರೋ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ಓದುತ್ತಿದ್ದರು...ಮತ್ಯಾರೋ ಹಾಡು ಗುನುಗುತ್ತಿದ್ದರು..ಬಿಲ್ ಕೊಟ್ಟು ಶತಭಿಷ ಮತ್ತು ಶ್ರಾವ್ಯಾ ವಾಪಸ್ ದಾರಿ ಹಿಡಿದರು...

"ಬಾಂಬೆಗ್ ಹೋಗ್ಲೇಬೇಕೇನೇ?" ಶತಭಿಷ ಕೊನೆಗೂ ಧೈರ್ಯಮಾಡಿ ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟು...

"ಅದೇ ಬೆಸ್ಟ್ ಆಪ್ಷನ್ ಅನಸ್ತಿದೆ ಕಣೋ...ಆಫರ್ ಸಿಕ್ದಾಗ ಬಿಡ್ಬೇಡಾ ಅಂದ್ರು ಎಲ್ರೂ...ಸ್ಟಿಲ್ ಕನ್‍ಫ್ಯೂಷನ್ ಇದೆ.."

"ಮನೆಲ್ ಎಲ್ಲಾ ಮ್ಯಾನೇಜ್ ಮಾಡಿದಿಯಾ?"

"ಅಪ್ಪಾ ಓಕೆ ಅಂದ್ರು ಕಣೋ...ಬಟ್ ಸ್ಟಾರ್ಟಿಂಗ್ ಒಂದ್ ನಾಲಕ್ ತಿಂಗ್ಳು ಅತ್ತೆ ಮನೆಅಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕು ಅನ್ನೋದ್ ಅವ್ರ್ ಕಂಡೀಷನ್..ಟ್ರಾವಲಿಂಗ್ ಸ್ವಲ್ಪ್ ಜಾಸ್ತಿ ಆಗತ್ತೆ..ಬಟ್ ಏನ್ ಮಾಡೋದು..."

"ಅಮ್ಮ?"

"ಅಮ್ಮಾ...ಕುಯ್ಯ್‍ಂ ಅಂತಿದಾಳೆ ಕಣೋ...ಏನ್ ಹೇಳದು ಗೊತ್ತಾಗ್ತಿಲ್ಲಾ...ಏನಾದ್ರೂ ಡ್ರಾಮಾ ಮಾಡಿ ಒಪ್ಪಸ್‍ಬೇಕು..."

"ಓ.ಕೆ...ಗುಡ್"

"ಯಾ...ಲೆಟ್ಸ್ ಸೀ...ಇಲ್ಲಿದ್ರೆ ಇಷ್ಟೇ ಕಣೋ...ಬಾಲಿವುಡ್‍ನಲ್ಲಾದ್ರೂ ಏನಾದ್ರೂ ಚಾನ್ಸ್ ಸಿಗ್‍ಬೋದಾ ಅಂತಾ...ವೆಬ್ ಸೀರಿಸ್, ಆಡ್ವರ್ಟೈಸ್‍ಮೆಂಟ್ ಅಂತಾ ಏನಾದ್ರೂ ಇರತ್ತೆ ಹೊಸದಾಗಿ...ಇಲ್ಲಿದ್ರೆ ಗೊತ್ತಲ್ಲ..."

"ಯಾ ಐ ನೋ...ಮನುಷ್ಯ ಹಕ್ಕಿ ಥರ, ಪ್ರಪಂಚ ಎಲ್ಲಾ ಹಾರ್ಬೇಕು.."

"ನೆಕ್ಸ್ಟ್‍ಡೈಲಾಗ್ ಏನೋ ಬೇರು ಅದು ಇದು ಸಮ್‍ಥಿಂಗ್ ಅಲಾ...ನಾನೂ ನೋಡಿದೀನಿ ಅಮೇರಿಕಾ ಅಮೇರಿಕಾ ಫಿಲಂ ನಾ"

"ಲೇಯ್...ಹಂಗಲ್ವೇ..."

"ಏನೋ...ಬಿಡು...ನಿಂದೇನ್ ಕತೆ? "

"ನಂದಾ...ಏನೂ ಇಲ್ವೇ..."

"ಹೇಳಕ್ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ನಾನೇನ್ ಫೋರ್ಸ್ ಮಾಡಲ್ಲಪ್ಪಾ..."

 "ಹಂಗಲ್ವೇ...ಆಕ್ಚುಲಿ ಅದೇನೋ ನಮ್ಮ್ ಊರಲ್ಲಿ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಕಾಲೇಜ್ ಓಪನ್ ಆಗ್ತಿದೆ ಅಂತೆ...ಅಲ್ಲೇ ಲೆಕ್ಚರಿಂಗ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಅರಾಮಾಗ್ ಇರಣಾ ಅನಸ್ತಿದೆ..."

"ವಾವ್...ನೈಸ್ ಕಣೋ...ನಿಂಗ್ ಸೂಟ್ ಆಗತ್ತೆ ಬಿಡು.."

"ಯಾ..ನೋಡ್ಬೇಕು.."

"ಬಟ್ ಒಂದ್ ರಿಕ್ಸೆಸ್ಟ್.."

"ಏನೇ?"

"ಲೆಕ್ಚರರ್ ಆದ್ರೆ ತುಂಬಾ ಸ್ಟ್ರಿಕ್ಟ್ ಆಗ್ ಎಲ್ಲಾ ಇರ್ಬೇಡಾ ಕಣೋ..ಪಾಪಾ ಸ್ಟುಡೆಂಟ್ಸು...ಇಂಟರನಲ್ಲು ಅಟೆಂಡೆನ್ಸು ಎಲ್ಲಾ ಕೊಡು ಪಾಪಾ..."

"ಏಯ್ ಹೋಗೆ..ನಾನೇ ಡಿಸೈಡ್ ಆಗಿಲ್ಲ ಇನ್ನೂ...ಯಾಕೋ ಈ ಊರ್ ಬೋರ್ ಆಗಿದೆ ಅಷ್ಟೇ"

"ನಂಗೂ ಕಣೋ...ಯಾಕೋ ಬೆಂಗ್ಳೂರ್ ಸಹವಾಸ ಸಾಕಾಗೋಗಿದೆ...ಈ ಜನ ಈ ಪಾಲಿಟಿಕ್ಸ್...ಎಲ್ಲೋ ದೂರ ಹೋಗ್ಬೇಕು..ನನ್ ಟ್ಯಾಲೆಂಟ್‍ಗೆ ಬೆಲೆ ಇರೋ ಕಡೆ..."

"ಅಲ್ಲಿ ಇದೆಲ್ಲಾ ಇರಲ್ಲಾ ಅಂತಿಯಾ?"

"ಈ ಡೋಂಟ್ ನೋ...ಟ್ರೈ ಮಾಡೋದ್ರಲ್ ಏನ್ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ ಅನ್ಸತ್ತೆ...ರೈಟ್?"

"ಯಾ...ಮೇ ಬಿ.."

"ಓ.ಕೆ ಕಣೋ...ಮತ್ತ್ ಯಾವಾಗ್ ಸಿಗ್ತಿನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ...ಬಟ್ ಥ್ಯಾಂಕ್ಯು...ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಫಾರ್‍ದ ಬುಕ್ಸ್...."

"ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಫಾರ್ ದ ಚಾಕೋಲೇಟ್..ಸಾರಿ ಐಸ್‍ಕ್ರೀಮ್...ಐಸ್‍ಕ್ರೀಮ್ ಚಾಕಲೇಟ್..ಏನೋ ಒಂದು"

"ಡಿ.ಬಿ.ಸಿ ಕಣೋ..."

"ಯಾ...ಟಾಟಾ.."

ಹಸ್ತಲಾಘವ-ಕಿರುಅಪ್ಪುಗೆ ಶುಭವಿದಾಯ....ವಾಪಸ್ ರೂಮಿನ ಬಸ್ ಹತ್ತಲು ಶತಭಿಷನಿಗೇಕೋ ಮನಸ್ಸಿರಲಿಲ್ಲ...ತಲೆತಿರುಗಿದಂತಾಯಿತು...ಅಲ್ಲೇ ಬಸ್‍ಸ್ಟಾಂಡಿನ ಬೆಂಚಿಗೆ ಕೂತಿದ್ದ...ಪುಸ್ತಕ?

ಶ್ರಾವ್ಯಾಳನ್ನು ಊರಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಕನ್ವಿನ್ಸ್ ಮಾಡುವ ಹಂಬಲಹೊತ್ತು ಹೊರಟಿದ್ದ ಶತಭಿಷ ಪುಸ್ತಕದ ಬ್ಯಾಗನ್ನು ಪಾರ್ಲರ್‍ನಲ್ಲೇ ಮರೆತಿದ್ದ....ಎಳನೀರು ಕುಡಿದು ಅರೆಗಳಿಗೆ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಆ ಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದ... ತಲೆಯಲ್ಲೇನೋ ಧಿಮ್ ಅನ್ನುತ್ತಿತ್ತು..

ಪಾರ್ಲರ್ ಬಾಗಿಲಲ್ಲೇ ಹೈಸ್ಕೂಲು ಸ್ನೇಹಿತನೊಬ್ಬ ಸಿಕ್ಕ...ಆತನೇ ಓಪನ್ ಮೈಕು ಆಯೋಜಿಸಿದ್ದ...ಮಾತುಕತೆ ಉಭಯ ಕುಶಲೋಪರಿ ಮುಗಿದು "ಪರ್‍ಫಾರ್ಮ್ ಮಾಡೋ" ಎಂದ.."ಇಲ್ಲ" ಎನ್ನಲು ಬಾಯಿತೆಗೆದವನಿಗೆ ಏನೋ ಮೈಮೇಲೆ ಬಂದಂತಾಯಿತು...

ಬರೆದ..ಹರಿದ...ಬರೆದ...ಹರಿದ...

ಹರಿದ ಚೀಟಿಗಳನ್ನು ಒಂದು ಗೂಡಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಬರೆದ...

ಬಾಂಬೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಶ್ರಾವ್ಯಾಳಿಗೆ ಆಕೆಯ ಬಾಸ್ "ಗೆಟ್ ದ ಡಿಟೇಲ್ಸ್.. ಟಾಕ್ ಟು ಹಿಮ್" ಎಂದು ಲಿಂಕ್ ಒಂದನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದ್ದರು.. ಇಂಟರ್‍ನೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ  ಫೇಮಸ್ ಆಗುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ಯಾಥೋ ಕವನ ವಾಚನವದು.. ಇಂಗ್ಲೀಷ್-ಹಿಂದಿ ಚೂರ್ ಚೂರು ಕನ್ನಡ ಮಿಶ್ರಿತವಾಗಿತ್ತು.. ವೀಡಿಯೋದ ಡಿಸ್ಕ್ರಿಪ್ಷನ್ "ಡೆತ್ ಬೈ ಚಾಕಲೇಟ್ ಬೈ ಶತಭಿಷ" ಎಂದು ತೋರಿಸುತ್ತಿತ್ತು...

-ಚಿನ್ಮಯ

02/10/2018

ಲಟಕಿ-ಪಿಟಕಿ

ಲಟಕಿ-ಪಿಟಕಿ ಚೀನಾ ಮಾಲಿನಂತೆ ಜಗಮಗದ ಜೀವನ 

ಇಲ್ಲಿ ರಿಪೇರಿಯ ಮಾತೇ ಇಲ್ಲ; ಇದ್ದಷ್ಟು ದಿನ ನಡೆಯಬೇಕಷ್ಟೇ

ಅಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಗೋಡೆ ಗಡಿಯಾರಂತೆ ಟಕ್ ಟಕ್ ಸಾಗುತ್ತದೆ
ಅದೇ ವೇಗ,ಅದೇ ರಾಗ, ಆಗಾಗ ಕೀಲಿ ಕೊಡುತ್ತಿರಬೇಕಷ್ಟೇ

ಏನೂ ಇಲ್ಲವೆಂದೇನಿಲ್ಲ, ಆದರೇನೋ ಅಂದುಕೊಂಡಂತಿಲ್ಲ
ಇಲ್ಲದೇ ಬದುಕು ಜೀಕಿದವರಿಗೆ ಇದೆಲ್ಲ ಅರ್ಥವಾದಂತಿಲ್ಲ

ಅಂದು ಟಿ.ವಿಯೊಂದ ತಂದರೆ ಆಯೂಷ್ಯಪೂರ್ತಿ ಬರಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲ
ಇಂದು ಮೊಬೈಲು ತಂದು ಮೂರನೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲೇ ಬದಲಾವಣೆಯ ತಳಮಳ
ಫೋನಿನಲ್ಲಿನ ಮಾತು, ಕ್ಷೇಮ-ಸಮಾಚಾರ ಕರೆಯೋಲೆ-ಆಮಂತ್ರಣ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಷ್ಟೇ ಸೀಮಿತವಾ?
ಕಾಲೇಜು ಆಫೀಸು ಮನೆಯ ಕಷ್ಟ ಸುಖ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ, ಹರಟಿ ಹಗುರಾಗುವ ಮಾಧ್ಯಮವಾ?

ಕೆಲಸವೊಂದು ಸಿಕ್ಕರೆ ತಲೆಬಗ್ಗಿಸಿ ಅರವತ್ತೂ ವರುಷ ಗೈಯ್ಯುವುದು ಧರ್ಮವಾ?
ವರುಷಕ್ಕೊಂದು ಕಂಪನಿ ಬದಲಾಯಿಸಿ, ಮೂವತ್ತು ಪರಸೆಂಟ್ ಹೈಕ್ ಗಳಿಸುವದು ಕ್ರಮವಾ?
ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯೊಂದಿಗೆ ಬೇಲಿ ಗುಟ್ಟಕ್ಕೂ ಜಗಳವಾಡಿ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೇ ಬೇಕಾ?
ಫ್ಲಾಟಿನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾವಿದ್ದು, ಲಿಫ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಹಾಯ್ ಎಂದು ಸಾಗಿದರೆ ಸಾಕಾ?

ನೆಂಟರು ಬಂಧುಗಳು ಹಬ್ಬಗಳು ಸಮಾಜ; ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆಗಿದ್ದು ಸಾಗಬೇಕು
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮಿಂಚಬೇಕು, ಸುಮ್ಮನಿರಬೇಕು, ಹಲವು ಬಾರಿ ಬೈಯ್ಯಬೇಕು
ಇತ್ತ ಗುರುತು ಪರಿಚಯವಿಲ್ಲದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ, ಕುಡಿದು ಕುಣಿದು ತೂರಾಡಿ
ಸೋಮವಾರ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯೆದ್ದು ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೊರಡಬೇಕು,ಶನಿವಾರಕ್ಕೆ ಕಾಯಬೇಕು

ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಬದಲಾಗಿದ್ದು ಏನು? ಬರೀಕಾಲವಾ?
ಮನಸ್ಥಿತಿಯಾ?ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಾ?
ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೌದು, ಒಂದಿಷ್ಟು ಅಲ್ಲ...
ಸ್ಪಷ್ಟ ಉತ್ತರ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ...ಅಲ್ಲೂ ಅಲಿಪ್ತ ನೀತಿಯಾ?

ಏನೂ ಇಲ್ಲವೆಂದೇನಿಲ್ಲ, ಆದರೇನೋ ಅಂದುಕೊಂಡಂತಿಲ್ಲ
ಬಹುಷಃ ಇಲ್ಲದೇ ಬದುಕು ಜೀಕಿದವರಿಗೆ ಇದೆಲ್ಲ ಅರ್ಥವಾದಂತಿಲ್ಲ

-ಚಿನ್ಮಯ
30/09/2018

ಹ್ಯಾಶ್‍ಟ್ಯಾಗ್ # ಪ್ರೀತಿ(ಭಾಗ-ಸರಿಯಾಗ್ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ)

“ನೀನೋ..ನಿನ್ ಮೂಡೋ...ಭಗವಂತಾ..ನೀನೇ ಕಾಪಾಡ್ಬೇಕು..”
“ಭಗವಂತಾ” .... “ತುಂಬಾ ಸ್ವೀಟ್ ಆಗ್ ಕೇಳ್ಸತ್ತೆ ಕಣೆ ನೀನ್ ಹೇಳದ್ರೆ..”
“ಏನೋ..ಸುಮ್ನೆ ಹೇಳ್ತಿಯಾ ಕಣೋ..”
“ನಿಜ್ಜಾ ಲೇಯ್...”
“ಅದ್ ಹೆಂಗೋ...ಎಲ್ರೂ ಹೇಳ್ತಾರೆ ಭಗವಂತಾ..ದೇವ್ರೇ..ರಾಮಾ ಅಂತಾ...ನಿಮ್ಮನೆಲ್ ಯಾರೂ ಹೇಳಲ್ವಾ?”
“ಹೇಳ್ತಾರೆ....ಆದ್ರೆ”
“ಏನ್ ಆದ್ರೆ?”
“ಏನೋ ನಿನ್ನಷ್ಟ್ ಚೆನಾಗ್ ಕೇಳ್ಸಲ್ಲ”
[ಆಕೆ ಜೋರಾಗಿ ನಕ್ಕಳು. ಅವಳ ಭಾಷೆಯಲ್ಲೇ ಹೇಳೋದಾದ್ರೆ ಕಿಸಿಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ಶತಭಿಷ ಕಾಫಿ ಮುಗಿಸಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೊರಟ]
“ಲೋ..ನೀರ್ ಕುಡಿಬಾರ್ದೋ...”
“ಏಯ್...ಹೋಗೇ...”
“ಆಯ್ಯಾ..ಬಿಡು...”
“ಲೇಯ್ ಯಾಕೇ ಕುಡಿಬಾರ್ದು?”
“ಕಾಫಿ ಕುಡದು ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಏನೂ ತಿನ್ಬಾರ್ದು, ಕುಡಿಬಾರ್ದು ...ಕಾಫಿ ಘಮ ಹಂಗೆ ಬಾಯಲ್ಲೇ ಇರ್ಬೇಕು...”
“ಏನೋ..ನಾವ್ ಈಗೀಗ್ ಕಾಫಿ ಕುಡಿತಿರೋದು...ನಿಮ್ಮಷ್ಟ್ ಎಲ್ಲಾ ಚೆನಾಗ್ ಕುಡ್ಯಕ್ ಬರಲ್ಲ ಮೇಡ,..ಕಲಸ್ ಕೊಡಿ ಸ್ವಲ್ಪ...”
“ಇರ್ಲಿ ಇರ್ಲಿ..ಕಲಸ್ ಕೊಡಣಾ”
[ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬಿಲ್ ಬಂತು..]
[ಶತಭಿಷ ವಾಡಿಕೆಯಂತೆ ಬಿಲ್ ಕಸಿದುಕೊಂಡು ಹಣ ಕೊಟ್ಟ]
“ಎಷ್ಟಾಯ್ತೋ?”
“ಎಷ್ಟೋ ಆಯ್ತು ...ಯಾಕೀಗ?”
“ಏಯ್..ಎಷ್ಟ್ ಆಯ್ತು ಹೇಳೋ..”
“ಹೇಳಲ್ಲ...”
“ಸರಿ...” [ಆಕೆ ಐನೂರರ ನೋಟನ್ನು ಅವನ ಕೈಗಿಡಲು ಬಂದಳು]
“ಲೇಯ್ ಇರ್ಲಿ ಬಿಡೆ...”
“ಊಹೂಂ..ಸರಿ ಆಗಲ್ಲ ಕಣೋ..”
“ಯಾಕೇ?”
“ಅದ್ ಹಂಗೆ...ಮುಚ್ಕೊಂಡ್ ಎಷ್ಟ್ ಆಯ್ತು ಹೇಳು”
“ಓಕೇ..ಓಕೇ...50-50 ಮಾಡೋ ತನ್ಕಾ ಬಿಡಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲಾ ನೀ...100 ಕೊಡು ಹೋಗ್ಲಿ..”
“ಚೇಂಜ್ ಇಲ್ಲಾ..”
“ನನ್ ಹತ್ರ ಇದೆ ಕೊಡು...”
“ಕೊಡಲ್ಲ”
“ಲೇ..ಎಷ್ಟೇ ನಾಟಕಾ ಮಾಡ್ತಿಯಾ?..”
“ನಾಟಕಾ ನಾ? ನಾನಾ? ಇಲ್ಲಪ್ಪಾ...ನಾನ್ ನಾಟಕಾ ನೋಡಕ್ ಬಂದಿರದು..”
[ಕುಂತಲ್ಲಿಂದಲೇ ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆದು ಹೊರಡಲು ಅನುವಾದಳು]
“ಕಥೆ...ಹೋಗಣಾ ಬಾ...” [ಶತಭಿಷನಿಗೆ ಅವರಿಬ್ಬರ ಮೊದಲ ಭೇಟಿಯ ನೆನಪಾಯಿತು]
ಕಾಲೇಜಿನಿಂದ ಇಬ್ಬರೂ ಒಂದು ಕಾನ್ಫರೆನ್ಸಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರು. ಲಂಚ್‍ಗೆ ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡಿದ್ದು ಪಲಾವ್ ಮತ್ತು ಒಂದು ನಾರ್ಥ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಥಾಲಿ. ಈತ ಸೂಪ್ ಮುಗಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಹಪ್ಪಳಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಿದ್ದಳು. ಈ ಚಂಪಾಕಲಿ ಇಷ್ಟವೆಂದು ಹೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಪಾಯಸಕ್ಕೆ ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಿ ತಿನ್ನುವಷ್ಟು ಸಿಹಿಯ ಹುಚ್ಚಿರುವ ಆತ ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ. ಆಕೆ ಊಟವಾದ ಕೂಡಲೇ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು...
”50-50”
ಅಂದೂ ಆಕೆಯ ಬಳಿ ಚಿಲ್ಲರೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಮರುದಿನ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಳು.
“ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಫಾರ್ ಅ ನೈಸ್ ಡೇ ಔಟ್” ಎನ್ನುವ ಕಾಂಪ್ಲಿಮೆಂಟ್ ಜೊತೆ. ಶತಭಿಷನಿಗೆ ಚಂಪಾಕಲಿ ತಿಂದಷ್ಟೇ ಖುಷಿಯಾಗಿತ್ತು...
ಆದರೆ ಇವತ್ತೇಕೋ ಕಾಫಿಯ ಕಹಿ ಬಾಯಿಗಂಟಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದರಲ್ಲೇನೋ ಮಜವಿತ್ತು..
50-50, 100-0 ಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗುವ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿತ್ತು. ಆದರೆ ಆ ಕಡೆಗೋ ಈ ಕಡೆಗೋ ಶತಭಿಷನ ತಲೆತುಂಬಾ ಗೊಂದಲ ಗುಯ್ಯ್‍ಗುಡುತ್ತಿತ್ತು...
ನಾಟಕ ಶುರುವಾಗಲು ಹದಿನೈದು ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷ ಇರುವಂತೆಯೇ ಎಲ್ಲರೂ ಕ್ಯೂನಲ್ಲಿ ನಿಂತರು. ಅಚಾನಕ್ಕಾಗಿ ಶ್ರಾವ್ಯಾಳ ಆಂಟಿಯೊಬ್ಬರು ಕ್ಯೂನಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರು. ಮಾತಾಡಿಸಿದರು. ಶ್ರಾವ್ಯಾ ನಗುನಗುತ್ತಲೇ ಮಾತಾಡಿದ್ದರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಪೆಚ್ಚಾದಂತೆ ಕಂಡಿತು.
ನಂತರ ಶತಭಿಷನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿದವಳು “ಸುಮ್ನೆ ಕುಯ್ಯಂ ಅಂತಾರೆ ಕಣೋ” ಎಂದಳು.
ಆಕೆ ಶತಭಿಷನನ್ನು ಆ ಆಂಟಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಲಿಲ್ಲ..
“ಪರಿಚಯಿಸಿದ್ದರೆ ಏನೆಂದು ಹೇಳಿಯಾಳು?” ಶತಭಿಷ ಹುಳಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡ.
“ಫ್ರೆಂಡ್...?” “ತುಂಬಾ ಸಿಂಪಲ್”
“ಕಾಲೇಜ್ ಫ್ರೆಂಡ್?”, “ಊಹೂಂ”
“ಸೀನಿಯರ್?”, “ನಾಟ್ ಹಿಯರ್. ಔಟ್ ಸೈಡ್ ದ ಕಾಲೇಜ್”
“ಏನಾಯ್ತೋ?” ಭುಜ ತಿವಿದಳು.
“ಏನಿಲ್ವೇ” ಗೋಣು ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿದ.
“ಏಯ್ ಅರುಂಧತಿ ಮೇಡಂ ಅಲ್ವಾ?”
“ಹೂಂ”
“ಬಾರೋ ಮಾತಾಡ್ಸಣಾ”
“ಊಹೂಂ”
“ಸರಿ ...ಇರು ಬಂದೆ”
[ಆಕೆ ಅವರಿಗೊಂದು ವಿಷ್ ಮಾಡಿ ಫೋಟೋ ತೆಗೆಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಳು]
“ಯಾಕೋ ಬರ್ಲಿಲ್ಲ?”
“ಮೂಡ್ ಇಲ್ಲ”
“ಸರಿ” ಎಂದು ಫೋನ್‍ನಲ್ಲಿ ಫೋಟೋವನ್ನು ಮತ್ತೆ ನೋಡಿದಳು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಾಗಲೇ ಕ್ಯೂ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕರಗತೊಡಗಿತ್ತು. ಶತಭಿಷ ಆಚೀಚೆ ನೋಡುತ್ತಿರುವಂತೇ ಕಲೀಗ್ ಒಬ್ಬರನ್ನು ನೋಡಿದಂತಾಯಿತು. ಶ್ರಾವ್ಯಾಳ ಜೊತೆ ನಿಂತಿದ್ದ ಇವನಿಗೆ ಏನೋ ಮುಜುಗರ..ತಿಣುಕಾಡುತ್ತಲೇ “ಹಾಯ್ ” ಅಂದ.
ಸಾಲು ಕರಗುತ್ತಾ ಇನ್ನೇನು ಮೆಟ್ಟಿಲ ಬಳಿ ಹೋಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸೆಕ್ಯುರಿಟಿ ಹಗ್ಗವನ್ನು ಅಡ್ಡ ಹಾಕಿದ. ಕಲೀಗ್ ಮೆಸ್ಸೇಜ್ ಮಾಡಿದ್ದರು.
“ಗರ್ಲ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಅಹ್? ಎಂಜಾಯ್”
ಶತಭಿಷನ ಹಾರ್ಟ್‍ಬಿಟ್ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೇ ಜಾಸ್ತಿಯಾಯಿತು. ಅವರೆಡೆ ನೋಡಿದ. ಏನೋ ಹೇಳಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಸೆಕ್ಯುರಿಟಿ ಹಗ್ಗವನ್ನು ಬಿಟ್ಟ.  ರಿಪ್ಲೈ ಮೆಸ್ಸೇಜು ಬರೆಯಲು ತಿಣಕಾಡುತ್ತಾ ಶತಭಿಷ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತಿದ್ದ.
“ಏನೋ?” ಶ್ರಾವ್ಯಾ ಅವನಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಶತಭಿಷ ಕಲೀಗ್ ಕಡೆ ನೋಡಿದ ...ಅವರು ನಗುತ್ತಿದ್ದರು...
“ಸೆಲ್‍ಫೋನ್ ಸ್ವಿಚ್ ಆಫ್ ಮಾಡಿ ಸರ್...” ಟಿಕೇಟ್ ಹರಿಯಲು ನಿಂತಿದ್ದ ಟೀ ಶರ್ಟ್ ಹಾಕಿದ ಹುಡುಗಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಹೇಳಿದಳು. ಶತಭಿಷ ಡು ನಾಟ್ ಡಿಸ್ಟರ್ಬ್ ಮೋಡಿನಲ್ಲಿಟ್ಟ. ಅದಾಗಲೇ ಡಿಸ್ಟರ್ಬ್ ಆಗಿದ್ದ ಮನಸ್ಸನ್ನ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಕಷ್ಟಪಡುತ್ತಿದ್ದ.
“ರಂಗಶಂಕರದಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆಲ್ಲಾ ಸ್ವಾಗತ...ದಯವಿಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್‍ಗಳನ್ನು ಸ್ವಿಚ್ ಆಫ್ ಮಾಡಿ... ವೆಲ್ ಕಮ್ ಟು ...”
“ಲೇ ಅದು ರಂಗಶಂಕರಕ್ಕೆ ಆಗ್ಬೇಕಲ್ವಾ?”
“ರಂಗಶಂಕರದಲ್ಲಿ ಅಂದ್ರೆ ತಪ್ಪಾ?”
“ತಪ್ಪು ಅಂತಾ ಅಲ್ಲ...ಆದ್ರೆ ಯಾಕೋ ಸರಿ ಅನಸ್ತಾ ಇಲ್ಲ”
“ತಪ್ಪು ಅಂತಾ ಕರೆಕ್ಟಾಗ್ ಗೊತ್ತಾಗೋವರ್ಗೂ ಅದ್ ಸರಿನೇ ಕಣೋ..”
“ಹೌದಾ...ಸರಿ...” ಶತಭಿಷ ಸುಮ್ಮನಾದ.
ಶ್ರಾವ್ಯಾ ಎಫ್.ಬಿಯಲ್ಲಿ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಫೋಟೋವೊಂದನ್ನು ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದಳು. ಶತಭಿಷನನ್ನು ಟ್ಯಾಗ್ ಮಾಡುವುದಾ ಬಿಡುವುದಾ ಎಂಬ ಗೊಂದಲ ಹೊಕ್ಕಿ ಪೋಸ್ಟಿನ ಯೋಚನೆಯನ್ನೇ ಕೈಬಿಟ್ಟಳು.
ನಾಟಕ ಶುರುವಾಯಿತು.
“ತಲೆದಂಡ”
ಕಲಚೂರಿಯ ಬಿಜ್ಜಳ ಮತ್ತು ಬಸವಣ್ಣನವರ ನಡುವಿನ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ. ಆದರೆ ಆಂತರ್ಯದಲ್ಲಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿರುವ ಸ್ನೇಹ. ಯಾರಿಗೂ ಏನನ್ನೂ ಆದೇಶಿಸದ ಘನತೆ, ಮಗನ ಬಗೆಗಿನ ಅಸಹಾಯಕತೆ....ಶತಭಿಷ ಹನ್ನೆರಡನೇ ಶತಮಾನಕ್ಕೇ ಹೋಗಿದ್ದ.
ವಾಸ್ತವದ ಕೂಪದಿಂದ ಹೊರಗೇಳಿಸುವ ಆದರ್ಶ
ಆದರ್ಶದ ಅಮಲಿನಿಂದ ನೆಲಕ್ಕಿಳಿಸುವ ಹಸಿವು
ಇಂದಿನ ಉಳಿವೋ, ನಾಳಿನ ಏಳ್ಗೆಯೋ ಎಲ್ಲ ಅಸ್ಪಷ್ಟ
ಹಳೆ ಸಲುಗೆ ಹೊಸ ಫಾರ್ಮಾಲಿಟಿ ಚೂಸ್ ಮಾಡುವುದು ತೀರ ಕಷ್ಟ

ಎಲ್ಲಾದರೂ ಬರೆದಿಡಬೇಕು ಅನಿಸಿತು. ಪೆನ್ನು-ಪೇಪರ್ರು ಕೈ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಮೊಬೈಲು ತೆಗೆಯಲು ಹೊರಟ.
“ಚೆನಾಗಿತ್ತು ಅಲ್ವೇನೋ” ರಂಗತಂಡದ ಜೊತೆ ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯುತ್ತಾ ಶ್ರಾವ್ಯಾ ಕೇಳಿದಳು. ಎದ್ದು ನಿಂತು ಎಲ್ಲರೂ ಚಪ್ಪಾಳೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.  ಆ ಸದ್ದಿನ ನಡುವೆ ಅವಳ ಮಾತು ಪೂರ್ತಿ ಕೇಳಿಸಿರಲಿಲ್ಲ.
“ಆಂ?” ಎಂದು ಅವಳತ್ತ ನೋಡಿದ..
ಕತ್ತಲಿಗೆ ಕಣ್ಣುಗಳು ಅರಳಿದ್ದವು. ಆಗಷ್ಟೇ ಆಡಿಯನ್ಸ್ ಲೈಟ್ ಆನ್ ಆಗಿತ್ತು. ಮೆಲು ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಲೈಟಿಗೆ ಶ್ರಾವ್ಯಾಳ ಕೂದಲು ಮಿನುಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆಕೆ ಕೂದಲು ಹರಡಿಕೊಂಡಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಶತಭಿಷನಿಗೆ ಕೂದಲ ನೇವರಿಸುವ ಮನಸ್ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು.  ಪ್ರೊಫೈಲಿನಲ್ಲಿ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೇ ತುಟಿಗಳು ಮಿನುಗಿತ್ತಿದ್ದವು. ಲಿಪ್‍ಸ್ಟಿಕ್ ಜಾಸ್ತಿಯಾಯಿತಾ? ಅವಳನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ ಶತಭಿಷ ಹಾಗೇ ನಿಂತಿದ್ದ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದವರೆಲ್ಲಾ ಹೊರಡಲು ರೆಡಿಯಾದರು.
“ಏನೋ? ನಡಿ” ಎಂಬಂತೆ ಶ್ರಾವ್ಯಾ ಇಶಾರೆಯಿತ್ತಳು. ಶತಭಿಷನಿಗೆ ಸೀನನ್ನು ಕಟ್ ಮಾಡಲು ಇಷ್ಟವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.
“ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತೇನೋ?”
“ಸಖತ್ ಇಷ್ಟ....” ಶತಭಿಷ ಯಾವ ಕಡೆ ಗುರಿಯಿಟ್ಟಿದ್ದ ಸ್ಪಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ.
ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಂದರು.  ಶ್ರಾವ್ಯಾ ಒಮ್ಮೆ ದುರುಗುಟ್ಟಿ ನೋಡಿದಳು.
“ವಾಟ್” ಎಂಬಂತೆ ಶತಭಿಷ ಕೈತಿರುಗಿಸಿದ. ಆಕೆ ದವಡೆಯ ಮೇಲಿದ್ದ ಎಡಕೋರೆಹಲ್ಲು ಕಾಣಿಸುವಂತೆ ನಕ್ಕಳು. ಶತಭಿಷ ಸುಮ್ಮನೆ ಹೊರನಡೆದ.
ಸುಮಾರು ದೂರ ಹೋದಮೇಲೆ, “ಕಾಫಿ ಕುಡಿಬೇಕು ಅನಸ್ತಿದೆ ಕಣೋ” ಎಂದಳು..
“ಇಷ್ಟೊತ್ನಲ್ಲಾ?” ಶತಭಿಷ ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿದ..
“ಹೂಂ”..
“ಲೇಯ್ ಇಷ್ಟೊತ್ನಲ್ ಯಾರೇ ಕಾಫಿ ಕುಡಿತಾರೆ?”
“ನಾನು...”
“ಅದ್ ಗೊತ್ತು..ಈಗ್ ಯಾಕೆ? ಒಂಬತ್ತೂವರೆಗೆ?”
“ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ....ಯಾಕ್ ಕುಡಿಬಾರ್ದು?”
“ಯಾಕೆ ಅಂದ್ರೆ?”
“ಕಾಫಿ ತಾನೆ ಕುಡಿತೀನಿ ಅಂದಿದ್ದು....” ಎಂದು ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆದಳು...ಶತಭಿಷ ಪೆಚ್ಚಾದ...ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ಉಡುಪಿ ಹೊಟೆಲ್ಲೊಂದು ಇರುವುದು ನೆನಪಿತ್ತು..
“ನೋಡಣಾ ತಾಳು..” ಎಂದು ಆ ಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದ.
“ಒಂದ್ ಬ್ಯಾಲೆನ್ಸ್ ಇತ್ತಲ್ವಾ?” ಶ್ರಾವ್ಯಾ ಹಾರ್ನ್ ನಡುವೆಯೇ ಕೇಳಿದಳು..ಶತಭಿಷನ ಮನಸ್ಸು ಬ್ಯಾಲೆನ್ಸ್ ತಪ್ಪಿತ್ತು. ಹಾಲು ಒಡೆದು ಬಹುತೇಕ ಹಾಳಾಗಿದ್ದ ಕಾಫಿ ಕುಡಿದು ಇಬ್ಬರೂ ಬಸ್ ಹತ್ತಿದರು.  ಬನಶಂಕರಿಗೆ ಐದು ರೂಪಾಯಿಯ ಟಿಕೇಟು.
ನೆಟ್ ಆನ್ ಮಾಡಿ ವಾಟ್ಸಪ್ಪು, ಫೇಸ್‍ಬುಕ್ಕು ನೋಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬನಶಂಕರಿ ಬಂದಿತ್ತು. ಮೆಟ್ರೋ ಕಾಮಗಾರಿ ಪ್ರಗತಿಯಲ್ಲಿತ್ತು.
“ಬಾರೋ ಮನೆ ತನ್ಕಾ” ಆಕೆ ಕರೆದಿದ್ದಳು.
“ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಮಾತನಾಡುವುದಕ್ಕಿತ್ತು...” ಆದರೆ ಎಲ್ಲಿಂದ ಶುರುಮಾಡುವುದು ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ..
“ಇನ್ನೇನೇ ಸಮಾಚಾರ?”
“ಏನಿಲ್ವೋ ಹೇಳ್ಬೇಕು..”
“ಫ್ಯೂಚರ್ ಬಗ್ಗೆ ಏನ್ ಪ್ಲಾನ್ಸ್?”
“ಫ್ಯೂಚರ್ರಾ? ಆ ಥರ ಎಲ್ಲಾ ಏನಿಲ್ವೋ...ಯಾಕೆ?”
“ಹಂಗಲ್ಲ ನೆಕ್ಸ್ಟ್ ಬಿಗ್ ಥಿಂಗ್ ಏನು ಅಂತಾ?”
“ಏನಿಲ್ವೋ...ಸಧ್ಯಕ್ ಮನೆಲ್ ಹುಡ್ಗನ್ ನೋಡ್ತಿದಾರೆ..”
“ಆಹಾಂ”
“ಹೇಳಿರ್ಲಿಲ್ವಾ ನಾ ನಿಂಗೆ?”
“ಊಹೂಂ..”
“ಹಮ್..”
“ಈಗ್ ಹೇಳಿದ್ಯಲ್ಲ...”
“ಹೂಂ..ಈಗ್ ಹೇಳ್ದೆ..ಹೇಳ್‍ಬಾರ್ದಿತ್ತಾ??”
“ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ...”
“ಕರ್ಮಾ..”
ಶತಭಿಷ ಏನನ್ನೋ ಹೇಳಲು ಬಾಯಿ ತೆರೆದಿದ್ದ...
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆಕೆ “ಸರಿ ಕಣೋ ನೀ ಹೋಗು ...ನೆಕ್ಸ್ಟ್ ಕ್ರಾಸ್ ಅಲ್ಲೇ ....ನಾ ಹೋಗ್ತಿನಿ..” ಎಂದಳು...
ಶತಭಿಷ ನಾಲ್ಕು ಹೆಜ್ಜೆ ನಡೆದು ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ನಿಂತ. “ಹುಷಾರು ” ಎಂದು ಕೈ ಬೀಸಿದ...
“ಹೂಂ...ನೀನೂ...ಮೆಸ್ಸೇಜ್ ಮಾಡು ರೂಮಿಗ್ ಹೋದ್ಮೇಲೆ...” ಆಕೆ ಬಾಯ್ ಮಾಡಿದಳು..
ಶತಭಿಷ ವಾಪಸ್ ಹೊರಟಿದ್ದ...
ತಂಪಾದ ರಾತ್ರಿ, ಬಿಸಿಯಾದ ಮನಸ್ಸು , ಬೆಳಕು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದ ಬೀದಿದೀಪ..ದಾರಿ ಕಾಣದ ಬದುಕು...ಇನ್ನೇನು ರೆಡಿ ಆಗಿದ್ದ ಮೆಟ್ರೋ ಟ್ರ್ಯಾಕು... ಹಳಿ ತಪ್ಪಿದ್ದ ಶತಭಿಷನ ಮನಸ್ಸು...
“ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಹೇಳಬೇಕು; ಬಹುಷಃ ಇದೇ ಕೊನೆಯ ಬಾರಿ
ಒಪ್ಪಿತವಾದರೆ ಸರಿ; ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಹುಡುಕಬೇಕು ಬದಲೀದಾರಿ
ಕನಸ ಹೊತ್ತು ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದ ದಾರಿ; ವಾಪಸ್ಸಾಗುವಾಗ ಮಾತ್ರ ಒಬ್ಬಂಟಿಯೇ
ನಗು-ಖುಷಿ-ತಾತ್ಕಾಲಿಕ; ಕಣ್ಣೀರು ಮಾತ್ರ ಖಾಯಂ ಸಂಗಾತಿಯೇ?”

ಬರೆದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಂದುಕೊಂಡ...ನೀರುತುಂಬಿ ಮಂಜಾದ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಟೈಪ್ ಮಾಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ..ಕಣ್ಣೊರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮನಸ್ಸಿರಲಿಲ್ಲ...ಇಂದಿನ ಖುಷಿಗೋ. ಆತಂಕಕ್ಕೋ...ಕಾರಣ ಸ್ಪಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ...
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ....
[ಹಿಂದಿನಿಂದ ಅಂಬುಲೆನ್ಸ್ ಸದ್ದು ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು]
-ಚಿನ್ಮಯ
23/9/2018