ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಬನವೆಂದು ತೋಟಕ್ಕೆ ಅಡಿಯಿಟ್ಟೆ
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಹಿಮರಾಶಿ; ಪರಿಚಯ-ಮಾತಿನ ರಾಶಿ
ಮಟ್ಟಿದ ಮಾಲೆಯಂತೆ ಟೊಂಗೆಗುಂಟ ಹೂವುಗಳು
ನಗೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಡ ದಾಳಿಂಬೆಹಲ್ಲು;ರೆಪ್ಪೆ ಸವರುತ್ತಿದ್ದ ಮುಂಗುರುಳು
ಹೂವ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಆಘ್ರಾಣಿಸಲು ಬೇರೇನೋ ಕಂಪು
ಇಂಜಿನಿಯಿರಿಂಗಿನ ನಟ್ಟನಡುವೆ ಸವಿಸಾಹಿತ್ಯದ ಜೋಂಪು
ಮೆದುಳ ಮೂಲೆ ಮುಟ್ಟಿ ಮಾರ್ದನಿಸುವ ಕಾಫಿಯ ಪರಿಮಳ
ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲಿ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿಸಿದ ಮಲೆನಾಡಿನ ಮಧುರ ಮಾತುಗಳ
ಹೂವ ಕೊಯ್ದು ದೇವರ ಪೀಠಕ್ಕೇರಿಸುವ ಮನಸ್ಸಂತೂ ಇರಲಿಲ್ಲ
ಮೆತ್ತಗಿದ್ದ ಪಕಳೆಗೆ ಕೆನ್ನೆಯಾನಿಸಿ ಅರೆಗಳಿಗೆ ಮಲಗಬೇಕಿತ್ತಷ್ಟೇ
ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಯಾವ ಹೂವಿನ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಹೀಗೆಲ್ಲ ಅನಿಸಿರಲಿಲ್ಲ
ಇದೇಕೆ? ಬಹುಷಃ ಇದೂ ನನ್ನಂತೆ ನಾರ್ಮಲ್ ಕೇಸಾಗಿರಲಿಲ್ಲ
ಈ ಹೂವು ವರುಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ಬಿಡುವುದಂತೆ
ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಅಪರೂಪಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ಆಗುವುದಂತೆ
ನೋಡುತ್ತ ನಿಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದೆ ಅದನ್ನೇ, ಹಸಿರು-ಪ್ರಕೃತಿಯಲಿ ಬೆರೆತು
ಎಲ್ಲ ಮಾತಾಡಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಖಾಸಗಿ ಕನಸುಗಳೆಂಬುದನೂ ಮರೆತು
ಅದೇನೋ ಕಾಫಿ ಹೂ ಬಿಟ್ಟಾಗ ಮಳೆ ಭರ್ರೆನ್ನ ಬಾರದು; ಬಂತು
ಪ್ರೀತಿ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದ ಮೇಲೆ ದೂರಾಗಬಾರದು; ಆಗಿದ್ದಾಯಿತು
ಮೋಡಗಟ್ಟಿ ತೋಟಕೆಲ್ಲ ಮಳೆಬಂದರೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಕೊಡೆ ಹಿಡಿದೇನು?
ಚದುರಿಹೋದ ಮನಸುಗಳಿಂದ ಚಪ್ಪಾಳೆ ಸದ್ದು ಹೇಗೆ ಕೇಳಿಯೇನು?
ಇಂದು ತೋಟದಲ್ಲಿ ಹೂವಿಲ್ಲ; ಕಾಯಿಗಳಿವೆ.
ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೋವಿಲ್ಲ; ಗಾಯಗಳಿವೆ
ಜಗತ್ತಿಗೇನು?
ಹೊಸ ಹೂವು ಹುಡುಕು ಅನ್ನುತ್ತದೆ
ಬಜಾರದ ಗಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ತರಹೇವಾರಿ ಹೂವೂ ಸಿಗುತ್ತದೆ
ನೆಟ್ಟಗೆ, ನಗುನಗುತ್ತಾ, ಘಂ ಎಂದು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ
ನಾನು ಮಾತ್ರ ಈ ಬಜಾರದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯಿಂದ ದೂರವಿದ್ದೇನೆ
ಕಾಫಿಗಿಡ ಮತ್ತೆಂದು ಹೊಸ ಹೂ ಬಿಡುವುದು ಎಂದು ಕಾದಿದ್ದೇನೆ.
-ಚಿನ್ಮಯ
17/09/2017
