(ವಿ.ಸೂ: ಆತ್ಮೀಯ ಓದುಗರ ಸಲಹೆಯ ಅನುಸಾರ ಶತಭಿಷ ಎಂಬ ಪಾತ್ರದ ಹೆಸರನ್ನು ಆದಿ ಎಂದು ಬದಲಿಸಲಾಗಿದೆ)
"ಏನ್ ಮಾಡ್ಲಿ ಹೇಳೋ...." ಅವಲೋಕನಾ ಆದಿಯ ಭುಜ ಹಿಡಿದು ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.
"ಏನ್ ಮಾಡ್ಲಿ ಅಂದ್ರೆ? ಮುಚ್ಕೋಂಡ್ ಐಸ್ಕ್ರೀಮ್ ತಿನ್ನು..." ಆದಿ ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ನಗುವೊಂದನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದ.
"ಊಹುಂ" ಅವಿ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆಂಬಂತೆ ತಲೆ ಕೆಳಹಾಕಿ ಸುಮ್ಮನಾದಳು.
ಆದಿಯ ಮುಖ ಪೆಚ್ಚಾಯಿತು.
ಆಕೆಯನ್ನು ಸಮಾಧಾನಿಸುವುದು ಹೇಗೆಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ.
ತಾನೇ ಎದ್ದು ಹೋಗಿ ಐಸ್ ಕ್ರೀಮ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಂದ...
"ತಗೋ...." ಆಕೆಯ ಟೇಬಲ್ ಎದುರಿಗಿಟ್ಟ.
ಆಕೆ ವಿಶೇಷ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನೇನೂ ತೋರಿಸಲಿಲ್ಲ...
"ಏನಾಯ್ತೇ? ಯಾಕೆ ಐಸ್ಕ್ರೀಮ್ ಬೇಡ್ವಾ?" ಆತನ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಅತೀವ ಕಾಳಜಿಯಿತ್ತು.
"ಹಂಗಲ್ವೋ...." ಆಕೆ ಕಾಟಾಚಾರಕ್ಕೆಂಬಂತೇ ಸ್ಪೂನ್ ಒಂದನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡಳು.
"ಏನ್ ಹೇಳು..." ಆದಿ ಆಕೆಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಕೇಳಿದ್ದ.
"ಏನಿಲ್ವೋ... ನೀನ್ ಬೇಜಾರ್ ಮಾಡ್ಕೋಬಾರ್ದು"
"ಹೂಂ" ಆತ ಮತ್ತದೇ ಕಾಳಜಿಯಿಂದ ಉತ್ತರಿಸಿದ್ದ...
"ಪಕ್ಕಾ?"
"ಹೂಂ"
ಆಕೆ ಕೊನೆಗೂ ನಿಜ ಹೇಳಿದ್ದಳು...
"ಐಸ್ಕ್ರೀಮ್ ತಿಂದ್ರೆ ಮಾತಾಡಕ್ಕ್ ಆಗಲ್ವಲ್ಲಾ....ಅದಕ್ಕ್ ಬೇಡಾ ಅಂದೆ ಅಸ್ಟೇ..."
ಗೋಳು ಹೊಯ್ದುಕೊಂಡಿದ್ದು ಸಾಕೆನಿಸಿತ್ತು...
"ಏಯ್..." ಆತನ ಮುಖ ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಕೆಂಪಾಗಿತ್ತು. ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮಂದಹಾಸ ಮೂಡಿತ್ತು.
ಆಕೆ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿ ನಕ್ಕಳು. ಪಾಪ ಅನಿಸಿ ಆತನನ್ನು ಸಮಾಧಾನಿಸಿದಳು...
"ಓ.ಕೆ ಅಂದೆ ಕಣೋ..." ತನ್ನ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನೂ ತಿಳಿಸಿದಳು...
ಐಸ್ಕ್ರೀಮ್ ಮುಗಿಸಿ ತಾನೇ ಬಿಲ್ ಕೊಟ್ಟು ಆಕ್ಟಿವಾ ಚಾಲೂ ಮಾಡಿ ಹೊರಟಳು.
ಆದಿ ಹಿಂದೆ ಕುಳಿತಿದ್ದ. ಆಕೆ ಗಾಡಿ ಓಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅದಾಗಲೇ ಕಪ್ಪಾಗಿತ್ತು. ಹೆಬ್ಬಾಳದ ಫ್ಲೈ ಓವರ್ ವಾಹನಗಳಿಂದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿತ್ತು. ಒಂದುವರೆ ಅಡಿ ಜಾಗ ಕಂಡರೆ ಸಾಕು ಅವಿ ಅಲ್ಲಿ ಗಾಡಿ ನುಗ್ಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಯರ್ರಾಬಿರ್ರಿ ಬ್ರೇಕ್ ಹಾಕಿದಾಗ ಬೈಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ತನ್ನನ್ನು ಗುರಾಯಿಸುವವರನ್ನು ಅಷ್ಟೇ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಗುರಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವರು ಕಣ್ಣನ್ನು ಬೇರೆಡೆ ಹೊರಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.
ಆದಿ ಫ್ಲೈ ಓವರಿನ ಮೇಲಿನಿಂದ ಕೆಳಗಡೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ. ಮಾನ್ಯತಾ ಟೆಕ್ಪಾರ್ಕಿನಲ್ಲೋ, ಹೆಬ್ಬಾಳದ ಆಚೀಚಿನ ಕಛೇರಿಗಳಲ್ಲೋ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿದ ಜನ ಮನೆಯತ್ತ ಧಾವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅತ್ತ ಕಡೆಯಿಂದ ಏರ್ಪೋರ್ಟಿಗೆ ಹೋಗುವ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿಗಳು ರಭಸದಿಂದ ಮುನ್ನುಗ್ಗುತ್ತಿದ್ದವು. ನೈಟ್ಶಿಫ್ಟಿನ ಮಂದಿ ಹೊತ್ತ ಟ್ರಾವೆಲರ್ಗಳು ಮಾರತ್ಹಳ್ಳಿಯ ಕಡೆ ತೆರಳುತ್ತಿದ್ದವು. ಗಳಿಗೆಗೊಮ್ಮೆ ಹಾರನ್ನುಗಳು ಕಿವಿಗೆ ಅಪ್ಪಳಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಆ ಗದ್ದಲ, ಸೆಕೆ, ಟ್ರಾಫಿಕ್ಕಿನ ಮಧ್ಯೆ ಅವಲೋಕನಾ ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಮೇಖ್ರಿ ಸರ್ಕಲ್ ದಾಟಲು ಹವಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಕಪ್ಪು ಹೆಲ್ಮೆಟ್ನಿಂದ ಕೂದಲ ಎಳೆಗಳು ಕದ್ದು ಹೊರಬಿದ್ದಿದ್ದವು. ಹಿಂದು ಮುಂದಿನ ವಾಹನಗಳ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಂಗಾರದ ಬಣ್ಣ ತಳೆದಿದ್ದವು. ಗಾಡಿ ಹತ್ತಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಯಾವಾಗಲೂ ಬಡ ಬಡ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದ, ಟ್ರಾಫಿಕ್ಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ರನ್ನಿಂಗ್ ಕಾಮೆಂಟ್ರಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿ ಅಂದು ಅದೇಕೋ ತೀರಾ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಳು.
"ಏನಾಯ್ತೆಲೇಯ್? ತಲೆ ನೆಟ್ಟಿಗಿಟ್ಕೊಂಡ್ ಗಾಡಿ ಓಡ್ಸು...." ಆದಿ ಎಂದಿನ ಲಹರಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಿದ್ದ.
"ಹೂಂ ಕಣೋ...ನಿನ್ನೇನ್ ರೋಡಿಗ್ ಹಾಕಲ್ಲಾ...ಡೋಂಟ್ ವರಿ..." ಆಕೆ ಎಂದಿನಂತೇ ಉತ್ತರಿಸಿದ್ದಳು.
ಟ್ರಾಫಿಕ್ಕಿನ ಗಲಾಟೆಯಲ್ಲೂ ಮತ್ತದೇ ಮೌನ.
ಆದಿ ಆಕೆಯ ಮಾತಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ. ಆಕೆ ಮಾತಾಡಲೇ ಇಲ್ಲ.
ಆತನೂ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂತಿದ್ದ. ಆಕೆ ಕೊನೆಗೂ ಸಿಗ್ನಲ್ ಒಂದರಲ್ಲಿ ಗಾಡಿ ನಿಂತಿತು.
ಆಕೆ ತಿರುಗಿ ಆತನನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿದ್ದಳು.
"ಇನ್ನೆಷ್ಟ್ ದಿನ ಹಿಂಗ್ ಇರಕಾಗತ್ತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಕಣೋ" ಕಣ್ಣುಗಳೇ ಮಾತಾಡಿದ್ದವು.
ಆಕೆಗೆ ಸೆಲೆಬ್ರಿಟಿಗಳ ಕಷ್ಟದ ಅನುಭವವಿತ್ತು.
ಒಮ್ಮೆ ಕಿರುತೆರೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಟ್ ಅನಿಸಿಕೊಂಡರೆ, ಪ್ರೈವಸಿ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಹರಾಜಿಗಿಟ್ಟಂತೆ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. ಪಾನಿಪುರಿ ತಿನ್ನಲೆಂದು ರೋಡ್ ಸೈಡಲ್ಲಿ ನಿಂತರೆ ಸೆಲ್ಫಿಗೆ ಪೋಸು ಕೊಟ್ಟೇ ಸಾಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಪಾರ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಓಡಲು ಹೋದರೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಹಲ್ಲುಗಿಂಜಿ ಆಂಟಿಯಂದಿರ ಬಳಿ ಮಾತಾಡಬೇಕಿತ್ತು. ಯಾವುದೋ ಬಟ್ಟೆ ತೊಟ್ಟು ಜಯನಗರಕ್ಕೋ ಮಲ್ಲೇಶ್ವರಕ್ಕೋ ಚಿಕ್ಕಪೇಟೆಗೋ ಹೋಗಿ ಬೀದಿ ಬೀದಿ ಅಲೆದು ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡುವ ಸೌಭಾಗ್ಯ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತು.
"ಏನಿಲ್ಲಾ ಕಣೆ. ತಲೆ ಕೆಡಸ್ಕೋಬೇಡಾ...ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಬೇಡಾ ಅನ್ಬಾರ್ದು..." ಆತ ಹಾರನ್ ಸದ್ದಿನ ನಡುವೆಯೇ ಕಿರುಚಿ ಹೇಳಿದ್ದ...ಸಿಗ್ನಲ್ ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು.
"ಹೂ ನೋಡಣಾ" ಎಂಬಂತೇ ಆಕೆ ಹೇಳಿದಂತಿತ್ತು. ಸ್ವಷ್ಟವಾಗಿ ಆದಿಗೆ ಕೇಳಿಸಲಿಲ್ಲ...
"ಡೋಂಟ್ ವರಿ" ಎನ್ನುತ್ತಾ ಆಕೆಯ ಭುಜದ ಮೇಲೆ ಕೈಯ್ಯಿಟ್ಟಿದ್ದ.
ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಎಂಬಂತೆ ಆಕೆ ತಲೆ ಹೊರಳಿಸಿದ್ದಳು. ಅರೆಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಬಂದ ಬೈಕಿನವನಿಗೆ
"ಏಯ್ಯ್..." ಎಂದಿದ್ದಳು...ಆದಿ ಕೈ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದ...ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕಾರುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ತೂರುತ್ತಾ ಆಕ್ಟಿವಾ ಮೇಖ್ರಿ ಸರ್ಕಲ್ ಕಳೆದು ಆಕೆಯ ಪಿ.ಜಿ ಹತ್ತಿರ ಬಂದಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಆದಿ ಬಸ್ಸ್ ಹತ್ತುತ್ತಿದ್ದ.
"ಬಸ್ ಸಿಗತ್ತಲ್ವೇನೋ?" ಆಕೆ ಎಂದಿನಂತೇ ಕೇಳಿದ್ದಳು. ಕೊಂಚ ರಾತ್ರಿಯಾಗಿತ್ತು.
"ಹೂಂ ಕಣೆ..ನಿಂಗ್ ಏನ್ ಪ್ರಾಬ್ಲಂ ಇಲ್ಲಾ ಅಲ್ವಾ? ರಾತ್ರಿ ಆಗಿದೆ..." ಬೇಡವೆಂದರೂ ಆತನ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಮಾತು ಹೊರಟಿತ್ತು.
"ಅಯ್ಯೋ ಹೆದ್ರಿಕೆ ಕಣೋ...ಒಂಟಿ ಹೆಂಗ್ಸು...ರಾತ್ರಿ ಹತ್ಗಂಟೆ ಆಗೋಗಿದೆ...ಯಾರಾದ್ರೂ ಎತ್ತಾಕ್ಕೊಂಡ್ ಹೋದ್ರೆ...ಬಾರೋ...ನನ್ನ್ ಪ್ರೊಟೆಕ್ಟ್ ಮಾಡಕ್ಕೆ...ಬಟ್ ನಮ್ಮ್ ಪಿ.ಜಿ ಎದ್ರುಗಡೆ ಎರಡ್ ನಾಯಿ ಇರತ್ತಪ್ಪಾ...ನಿಂಗ್ ಹೆದ್ರಿಕೆ ಆಗಲ್ವಾ?" ಆಕೆ ನಗುತ್ತಾ ಕೇಳಿದ್ದಳು. ಆತನಿಗೆ ಆಕೆಯ ನಗು ಕಾಣಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಆ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನಗೆಯ ಮಿಂಚು ಕಂಡಿತ್ತು.
"ತಲೆ ನಿಂದು" ಎಂದು ಹೆಲ್ಮೇಟಿನ ಮೇಲೊಂದು ಮೊಟಕಿ ಬಾಯ್ ಹೇಳಿದ್ದ.
ಆಕೆ ಬಾಯ್ ಹೇಳಿ ಎಕ್ಸಲರೇಟರ್ ತಿರುಗಿಸಿದ್ದಳು. ಆದಿ ಬಸ್ಸ್ಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ...
ಒಮ್ಮೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ. ಇಷ್ಟು ದಿನ ಬೈಕಿನಲ್ಲಿ ಲಿಫ್ಟ್ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿ ಇನ್ನೇನು ಸೆಲೆಬ್ರಿಟಿಯಾಗುವವಳಿದ್ದಳು. ಮುಂದಿನ ಎಪಿಸೋಡಿನಿಂದ ಆಕೆಯದೇ ಆಂಕರಿಂಗ್. ರೇಟಿಂಗಿನ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಡೈರೆಕ್ಟರ್ಗೆ ಏನಾದರೂ ಹೊಸತು ಬೇಕೇ ಬೇಕು ಅನಿಸಿತ್ತು. ಚಾನೆಲ್ನ ಬೆಂಗಳೂರಿ ಆಫೀಸಿನವರೂ ಹೂಂಗುಟ್ಟಿದ್ದರು. ಅವರೆಲ್ಲರ ಪಾಲಿಗೆ ಅವಲೋಕನಾ ಎನರ್ಜಿ ಬೂಸ್ಟರ್ ಆಗಿದ್ದಳು. ಮುಂಬೈಯ್ಯಲ್ಲಿನ ತಂಡವನ್ನು ಎದುರು ಹಾಕಿಕೊಂಡು, ಪ್ರೋಟೋಕಾಲ್ಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಮುರಿದು ಅವರು ರಿಸ್ಕ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದರು.
ಆದಿ ಆಕೆಗೀಗ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ಬರೆಯುವವನಿದ್ದ. ಆಕೆಯ ತುಂಟತನ, ಹಠ, ಸೊಕ್ಕು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಆತ ನೋಡಿದ್ದ. ಸ್ನೇಹಿತರಿಗಾಗಿ ಜಗಳ ಕಾದಿದ್ದನ್ನೂ ತಿಳಿದಿದ್ದ. ಅದೇ ಸ್ನೇಹಿತರ ಜೊತೆ ಆಡುವ ಮಂಗಾಟಗಳನ್ನು ಬಲ್ಲವನಾಗಿದ್ದ. ಆದರೂ ಆಕೆಯನ್ನು "ಮಾರಲು" ಬೇಕಾದ ಸರಕು ಆತನಿಗೇಕೋ ಸಿಕ್ಕಿರಲೇ ಇಲ್ಲ. ಹುಡುಕಲೂ ಮನಸ್ಸಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಒಮ್ಮೆ ಮಾರುವ ಮನಸ್ಥಿತಿಗೆ ಇಳಿದರೆ ಅದರ ಅನುಸಾರವೇ ಆಕೆಯನ್ನು ಪ್ರೊಜೆಕ್ಟ್ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು. ಶಾರ್ಟ್ ಟೆಂಪರ್ಡ್ ಎಂದೋ, ಎಮೋಷನ್ ಎಂದೋ, ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದದನ್ನು ಯೋಚಿಸದೇ ಉದುರಿಸುವವಳೋ, ಅಳೆದೂ ತೂಗಿ ಮಾತಾಡುವವಳೋ, ರಿಸರ್ಚ್ ಮಾಡಿ ಹೇಳುವವಳೋ ಆನ್ ದ ಸ್ಪಾಟ್ ಇಂಪ್ರೊವೈಸ್ ಮಾಡುವವಳೋ, ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಬೆಳೆದವಳೋ, ಬೆಳ್ಳಿ ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲೇ ಉಂಡವಳೋ, ಅಲ್ಟ್ರಾ ಮಾಡರ್ನ್ ಹುಡುಗಿಯೋ, ಸಂಪ್ರದಾಯಸ್ಥ ಹೆಣ್ಣು ಮಗಳೋ ವೀಕ್ಷಕರಿಗೆ ರಿಜಿಸ್ಟರ್ ಮಾಡಿಸಬೇಕಾದ ವಿಷಯಗಳು ಹಲವಾರಿದ್ದವು. ಮೊದಲಿಗೆ ಆ ಮೆಟ್ರಿಕ್ಸ್ಗಳು ಡಿಸೈಡ್ ಆಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ಆಕೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಬೇಡದ್ದನ್ನು ಎಡಿಟ್ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಆದಿಗೆ ಅದ್ಯಾವುದೂ ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ. "ಆಕೆ ಆಕೆಯಾಗಿರಬೇಕು" ಆತನಿಗೆ ಅದೇ ಇಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಎಂ.ಬಿ.ಏ ಓದಿ ಏ.ಸಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತವರು ಅದನ್ನು ಒಪ್ಪುತ್ತಾರಾ? ಬಾಸ್ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಲೇ ಬೇಕಿತ್ತು.
**
ಆ ತಂಡದಲ್ಲಿ ಇದಷ್ಟೇ ತನ್ನ ಕೆಲಸ, ಇದಷ್ಟೇ ನಿನ್ನ ಕೆಲಸ ಎಂಬ ಅಡ್ಡಗೋಡೆಗಳೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅನಿಸಿದ್ದನ್ನು ಮೀಟಿಂಗ್ಗಳಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಹೇಳುವ ಅವಕಾಶವಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅಂತಿಮ ನಿರ್ಧಾರದ ಮಾತ್ರ ಅದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟವರದ್ದೇ ಆಗಿತ್ತು. ಇದರಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯ ಆಲೋಚನೆಗಳಿಗೂ ಮನ್ನಣೆ ಸಿಗುವ ಅವಕಾಶವಿತ್ತು. ಷೋಗೆ ಬೇಕಾದ ಹೊಸತನದ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲವರು ಅನಿಸಿಕೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡರು. ಆದಿ ಅಳುಕುತ್ತಲೇ ತನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದ. ಆದಿಯ ಮಾತಿಗೆ ಇಡೀ ಟೀಂ ಒಪ್ಪಿತ್ತು. ಸಾಕಷ್ಟು ಇನ್ಪುಟ್ಗಳೂ ಸಿಕ್ಕವು. ಅವಲೋಕನಾ ಕೂಡಾ ಮೀಟಿಂಗ್ನಲ್ಲಿದ್ದಳು. ಆಂಕರ್ ಆಗೋ, ಪ್ರೊಡಕ್ಷನ್ ಟೀಂನವಳಾಗೋ, ರೋಲ್ ಸ್ಪಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ.
ಆದಿ ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ಬರೆದಿದ್ದ. ಅದ್ಯಾವುದೋ ಅರ್ಜಂಟ್ ಕೆಲಸದ ಮೇಲೆ ಆತನ ಬಾಸ್ ಮುಂಬೈಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರು. "ರನ್ ಆರ್ಡರ್ ಕೊಟ್ಟಿದಾರಲ್ವಾ? ಬರಿ ನಾರ್ಮಲ್ ಆಗಿ" ಹೊರಡುವ ಮುನ್ನ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ ಹೇಳಿದ್ದರು.
"ಕರೆಕ್ಷನ್ ಏನಾದ್ರೂ?" ಆದಿ ಎಂದಿನಂತೇ ಕೇಳಿದ್ದ.
"ಇಲ್ಲಾ. ನಾನ್ ಬರದ್ ಲೇಟ್ ಆಗತ್ತೆ. ಏನಾದ್ರೂ ಇದ್ರೆ ಶೂಟಿಂಗ್ ದಿನಾ ನೋಡಣಾ. ಯುಸುವಲ್ ಆಗೇ ಬರಿ. ಸ್ವಲ್ಪ ಎನರ್ಜಿ ಇರ್ಲಿ. ಇದೊಂಥರ ರಿವಾಂಪ್ ಮಾಡ್ತಿರೋದ್ ಷೋ ನಾ. ಡಿಸ್ಕಸ್ ಮಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲಾ ನೆನಪಿದ್ಯಲಾ..ಓ.ಕೇ?" ಅದಾಗಲೇ ಏರ್ಪೋರ್ಟ್ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಂತಿತ್ತು.
ಆದಿ ಓ.ಕೆ ಎಂದು ಮಾತು ಮುಗಿಸಿದ್ದ. ಮಧ್ಯಾನ್ಹದ ನಿದ್ದೆ ಮುಗಿಸಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟನ್ನು ತಿದ್ದಿ ತೀಡಿದ್ದ.
"ರನ್ ಆರ್ಡರ್ ರೆಡಿ ಆಗಿದೆ. ಫಸ್ಟ್ ಡ್ರಾಫ್ಟ್ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ಬರ್ದಿದೀನಿ...ರಿಹರ್ಸ್ ಮಾಡಣ್ವಾ?" ಆದಿ ಅವಲೋಕನಾಳಿಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ದ.
"ಪಾರ್ಲರ್ ಹೋಗ್ಬೇಕ್ ಕಣೋ..." ಆಕೆ ನಲವತ್ತೈದು ನಿಮಿಷ ತಡವಾಗಿ ಉತ್ತರಿಸಿದ್ದಳು.
"ಫಸ್ಟ್ ಟೈಂ ಆಂಕರಿಂಗ್ ಮಾಡ್ತಿರದ್ ನೀನು....ಪ್ರಾಕ್ಟೀಸ್ ಮಾಡ್ಕೋ ಬೇಕಲ್ವೇನೇ ಸರ್ಯಾಗಿ..ಬಾ" ಆದಿ ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದ.
"ಆಂಕರ್ ಅಂದ್ಮೇಲೇ ಲುಕ್ ಚೆನಾಗಿರ್ಬೇಕು ಫಸ್ಟು...ಇವತ್ ಆಗಲ್ಲಾ ಕಣೋ..." ಆದಿಗೆ ಲುಕ್ಗೆ ಅಷ್ಟೇನೋ ಮಹತ್ವ ಕೊಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
" ಮುಚ್ಕೊಂಡ್ ಬಾರೆಲೇ..." ಸಲಿಗೆ ಎಂದಿನಂತೇ ಇತ್ತು.
"ಹೋಗೊಲೋ..." ಆಕೆ ಕಡ್ಡಿ ತುಂಡು ಮಾಡಿದಂತೆ ಹೇಳಿದ್ದಳು.
"ಷೋದ ಆಂಕರ್ ಜೊತೆ ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಮಾತಾಡಬಹುದಾ?" ಆದಿಗೆ ಸ್ನೇಹಿತೆ ಮತ್ತು ಸೆಲೆಬ್ರಿಟಿ ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಒಟ್ಟಿಗೇ ನೋಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ.
"ಸರಿ ಮೇಡಮ್..." ಆದಿ ಸೆಲೆಬ್ರಿಟಿಯನ್ನೆ ಆರಿಸಿಕೊಂಡಂತಿತ್ತು.
"ಲೋ ನಾಳೆ ಬರ್ತೀನ್ ಕಣೋ.... ಪ್ಲೀಸ್?" ಆಕೆಯ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ದರ್ಪವಿರಲಿಲ್ಲ. ಪ್ಲೀಸ್ ಎನ್ನುವಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಗಿಳಿದಿರಲೂ ಇಲ್ಲ.
ಆದಿಗೆ ಎದುರಾಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ. "ಸರಿ ಕಣೆ" ಎಂದು ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗಿದ್ದ. ಆಕೆ ಮಾತಾಡಿದ ರೀತಿ ಆದಿಗೇನೋ ಇಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು. ಅದೇನೋ ಹುಚ್ಚಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ತಿದ್ದುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿದ್ದ. ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಕಳೆದಿತ್ತು.
ಆವಲೋಕನಾ ಮೆಸ್ಸೇಜು ಮಾಡಿದ್ದಳು. ಪಾರ್ಲರ್ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡಿದ್ದಳು. ಮೊದಲ ಬಾರಿ ಅಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ದುಬಾರಿ ಟ್ರೀಟ್ಮೆಂಟ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಬಡಬಡಾಯಿಸಿದಳು. ಆದಿ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಹೂಂ ಹಾಕಿದ್ದ. ಕೊನೆಗೆ ಗುಡ್ನೈಟ್ ಹೇಳಿ ಮಲಗಿದ್ದ. ಆಕೆಗೆ ಆ ದಿನ ಖುಷಿಗೆ ನಿದ್ದೆ ಹತ್ತುವುದು ತಡವಾಗಿತ್ತು.
***
"ವಿಳಂಬ, ರಂಗು, ಕಾಕತಾಳೀಯ, ಅತೀ ವಿಶೇಷ ಏನೋ ಇದೆಲ್ಲಾ?" ಆಕೆ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ಓದುತ್ತಾ ಕೇಳಿದ್ದಳು.
"ವಿಳಂಬ ಅಂದ್ರೆ ತಡ ಆಗೋದು, ಕಾಕತಾಳೀಯ ಅಂದ್ರೆ ಅದೇನೋ "
"ಅದ್ನಾ ಲೇಟ್ ಅಂದ್ರೆ ಆಗಲ್ವಾ? ಎಲ್ರಿಗೂ ಅರ್ಥ ಆಗತ್ತಪ್ಪಾ...." ಆಕೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆ ನೇರವಾಗಿತ್ತು.
"ಅಲ್ಲಾ ಅದು...ಏನ್ ಅಂದ್ರೆ..." ಆದಿಗೆ ಆಕೆಯನ್ನು ಶುದ್ಧ ಕನ್ನಡ ಮಾತಾಡುವ ಹುಡುಗಿಯನ್ನಾಗಿ ತೋರಿಸುವ ಹುಚ್ಚಿತ್ತು.
"ನೋಡೋ...ಎಲ್ರೂ ಏನ್ ಮಾತಾಡ್ತಾರೋ ಆಂಕರ್ ಕೂಡಾ ಅದನ್ನೇ ಮಾತಾಡ್ಬೇಕು...ಅವಾಗ್ಲೇ ಜನ ಕನೆಕ್ಟ್ ಆಗೋದು..." ಆಕೆ ತನ್ನ ನಿರ್ಣಯ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು.
"ಅಲ್ಲಾ,...ಹಂಗಲ್ಲಾ ಅದು...ನಾವ್ ಬಳಸೋ ಪದ..." ಆದಿಯ ಮಾತನ್ನು ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ತುಂಡರಿಸಲಾಗಿತ್ತು.
"ಕನೆಕ್ಟ್ಗೆ ಏನಂತಾರೆ?" ಅವಲೋಕನಾ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದಳು.
"ಕನೆಕ್ಟ್ ಅಂದ್ರೆ ಸಂಪರ್ಕ..." ಆದಿ ಉತ್ತರಿಸಿದ್ದ. ಮರುಕ್ಷಣವೇ ನಾಲಿಗೆ ಕಚ್ಚಿದ್ದ. ಅದು ಸೆಲ್ ಆಗುವ ಪದವಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಆತನಿಗೂ ಅರಿವಾಗಿತ್ತು.
ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಪದಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸತೊಡಗಿದರು. ವಿಳಂಬ ತಡವಾಯಿತು, ಕಾಕತಾಳೀಯವನ್ನು ತೆಗೆಯಲಾಯಿತು, ಅತೀ ವಿಶೇಷ ತುಂಬಾ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಆಗಿ ತಿದ್ದುಪಡಿಯಾಯಿತು. ಉದ್ದುದ್ದ ವಾಕ್ಯಗಳು ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಕಂಗ್ಲೀಷ್ ತುಣುಕುಗಳಾದವು. ಸಂಖ್ಯೆಯ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡವೋ ಇಂಗ್ಲೀಷೋ ಎಂಬ ಗೊಂದಲವಾಗಿ, ಎರಡನ್ನೂ ಅಲ್ಟರ್ನೇಟಿವ್ ಆಗಿ ಬಳಸುವುದೆಂದು ನಿರ್ಧಾರವಾಯಿತು. ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ಬಹುತೇಕ ಫೈನಲೈಸ್ ಆದ ಮೇಲೆ ರಿಹರ್ಸಲ್ ಶುರುಮಾಡಿದ್ದರು. ಒಂದು ಬಾರಿ ಮುಗಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸಂಜೆಯಾಗಿತ್ತು. ಆ ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಅವಲೋಕನಾಳ ಮೆಚ್ಚಿನ ಗಾಯಕನ ಕಾನ್ಸರ್ಟ್ ಇತ್ತು. ಆದಿಯೇ ನಾಳೆ ಮಾಡಣಾ ಬಿಡು ಎಂದು ಆಕೆಯನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದ್ದ. ಆಕೆ ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಹೊರಟು ಕಾನ್ಸರ್ಟ್ ತಲುಪಿದ್ದಳು.
**
"ವನ್ ಮೋರ್ ಟೈಂ.. ಗೆಟ್ ರೆಡಿ...ಫಾಸ್ಟ್...." ಆದಿ ಟ್ರೇನರ್ ಮೋಡಿನಲ್ಲಿದ್ದ...
"ನನ್ ಹತ್ರ ಆಗಲ್ಲೋ ಕಣೋ....ನನ್ ಪಾಡಿಗ್ ನಾನ್ ಚಾನೆಲ್ ಕೆಲ್ಸಾ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ ಇರ್ತೀನಿ..." ಅವಲೋಕನಾಳಿಗೆ ಆಂಕರಿಂಗ್ ಸಹವಾಸ ಸಾಕೆನಿಸಿತ್ತು. ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸ ಕೊಟ್ಟರು ಕರಾರುವಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡಿಮುಗಿಸುವ ಅವಳಿಗೆ ಮೊದಲ ದಿನದ ರಿಹರ್ಸಲ್ ಕಷ್ಟವೆನಿಸಿತ್ತು.
"ಏಯ್ ಹಂಗೇನಿಲ್ವೇ...ಚೆನಾಗ್ ಮಾಡ್ತಿದೀಯಾ...ಕಮಾನ್..." ಆದಿ ಚಿಯರ್ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದ.
"ಇಲ್ವೋ...ಅದೇನೋ ಸರಿ ಹೋಗ್ತಿಲ್ವಾ...ಏನ್ ಮಿಸ್ಸ್ ಆಗ್ತಿದೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ.." ಆಕೆ ಕುರ್ಚಿಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಕ್ಯಾಮರಾ ರೋಲ್ ಆಗುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ಆದಿ ಕಟ್ ಹೇಳಿದ.
ಇಬ್ಬರೂ ಬ್ರೇಕೌಟ್ ಏರಿಯಾ ಕಡೆ ನಡೆದರು. ಆಕೆ ಜ್ಯೂಸ್ ಕುಡಿದಳು. ಆದಿ ಬ್ಲಾಕ್ ಕಾಫಿ ಹೀರಿದ.
"ಎನರ್ಜಿ ಸಖತ್ತಾಗಿದೆ ಕಣೇ...ಸ್ವಲ್ಪ ಫ್ಲೋ ಬಂದ್ರೆ ಸುಪರ್ ಆಗ್ ಬರತ್ತೆ..." ಆದಿ ಮತ್ತೆ ಅವಳನ್ನು ರಿಹರ್ಸಲ್ಗೆ ಪುಸಲಾಯಿಸತೊಡಗಿದ್ದ.
ಅದಾಗಲೇ ಹಲವಾರು ಟೇಕ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಆಕೆ, ತನ್ನ ಆಂಕರಿಂಗ್ ವೀಡಿಯೋವನ್ನು ತಾನೇ ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಭರವಸೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಅದೇನೋ ಆದಿಯ ಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆಂದು ಇನ್ನೊಂದು ಟ್ರೈ ಮಾಡುವಾ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು.
"ಫಸ್ಟ್ ಟೈಂ ಅಲ್ವೇನೇ? ಕಷ್ಟ ಆಗತ್ತೆ.." ಆದಿ ಇನ್ನೂ ಸಮಾಧಾನ ಹೇಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದ.
"ಫಸ್ಟ್ ಆಹ್? ಕಷ್ಟ್ ಆಗತ್ತಾ? ನಿಂಗ್ ಹೆಂಗ್ ಗೊತ್ತು?" ಆಕೆ ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆದಳು.
"ಲೇಯ್..." ಆತ ಹಣೆ ಚಚ್ಚಿಕೊಂಡ. ಕಪ್ ಎಸೆಯುವ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಎದ್ದು ಹೋದ. ನಾಚಿಕೆಗೆ ಆತನ ಮುಖ ಕೆಂಪಾಗಿತ್ತು.
"ಬಾರೋ ಸುಂದ್ರಾ....ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ನೀನೆ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಹೆಂಗೆ" ಆಕೆ ರಿಹರ್ಸಲ್ಗೆ ತಯಾರಿದ್ದಳು.
**
"ಪಾರ್ಟೀ......." ಗುರುವಾರ ಮಧ್ಯಾನ್ಹವೇ ಎಲ್ಲರೂ ಅವಲೋಕನಾಳನ್ನು ಕಾಡಿಸತೊಡಗಿದ್ದರು.
"ನೆಕ್ಟ್ಸ್ ಸ್ಯಾಟರ್ ಡೇ ಪಕ್ಕಾ....." ಅವಲೋಕನಾ ಎಲ್ಲರ ಪಾರ್ಟಿ/ಟ್ರೀಟ್ ರಿಕ್ವೆಸ್ಟ್ಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಳು.
ಆದಿ ಮಾತ್ರ ಆಕೆಗೆ ಗ್ರೂಪಿನಲ್ಲಿ ವಿಷ್ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದ್ಯಾವುದೋ ಕಾವ್ಯ ಸಮ್ಮೇಳನದಲ್ಲಿ ಆಕಳಿಸುತ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದ.
ಇಡೀ ಟೀಂ ಹೊಸ ಹುಮ್ಮಸ್ಸಿನಿಂದ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದರ ಪರಿಣಾಮವೋ ಏನೋ ಷೋ ಅನ್ನು ವೀಕ್ಷಕರು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದರು. ಅದ್ಭುತ ಎನ್ನುವ ರೇಟಿಂಗ್ ಸಿಗದಿದ್ದರೂ ಎವರೇಜ್ ಎನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ರೇಟಿಂಗ್ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ಸೀಸನ್ ಆರಂಭದಿಂದ ಕಳಪೆ ರೇಟಿಂಗ್ ನೋಡಿ ಬೇಜಾರಲ್ಲಿದ್ದ ಟೀಂನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಉತ್ಸಾಹ ಮೂಡಿತ್ತು.
ಅವಲೋಕನಾಳಿಗೂ ಆಂಕರಿಂಗ್ ಬಗೆಗಿನ ಅಳುಕುಗಳ ನಿವಾರಣೆಯಾಗಿ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಮೂಡಿತ್ತು. ಆದಿಯ ಮೆಸ್ಸೇಜಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಾ ಆಕೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಬ್ರೌಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಸೋಷಿಯಲ್ ಮೀಡಿಯಾದಲ್ಲಿ ಷೋದಲ್ಲಿನ ಬದಲಾವಣೆಯ ಕುರಿತು ಹೊಸ ವೈಬ್ ಮೂಡಿತ್ತು.
"
#ನೈಸ್ ಆಂಕರಿಂಗ್.", "
#ಹಾಟ್ ಆಂಕರ್". "
#ಸೂಪರ್ ಗುರೂ...", "
#ಆಂಕರ್ಚೇಂಜ್ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್. ""#ಆಂಕರ್ ಹಾಕಿದ್ ಡ್ರೆಸ್ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು..", "
#ಕೀಪ್ ಗೋಯಿಂಗ್ ಅವಲೋಕನಾ..." "
#ಅವಲೋಕನಾ ಫ್ಯಾನ್ ಕ್ಲಬ್" "
#ಲವ್ಯು ಅವಲೋಕನಾ" "ಯು ಆರ್ ದ ಬೆಸ್ಟ್" "
#ಏನ್ ನುಲಿತಾಳೆ ಗುರೂ.." "
#ಡಬ್ಬಾಷೋ ಬಟ್ ಕ್ಯೂಟ್ ಆಂಕರ್" "
#ಗುಡ್ ಚೇಂಜ್" "
#ಹಳೇ ಆಂಕರ್ ಎಲ್ಲಿ?" ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಅನಿಸಿಕೆಗಳನ್ನೂ ಅವಲೋಕನಾ ಓದುತ್ತಿದ್ದಳು. ಸಡನ್ನಾಗಿ ಆಕೆಯ ಎಫ್.ಬಿ ಅಕೌಂಟಿಗೆ ನೂರಾರು ಫ್ರೆಂಡ್ ರಿಕ್ವೆಸ್ಟ್ಗಳು ಬಂದಿದ್ದವು. ಅದ್ವಾವುದೋ ಪಿ.ಯು ಫೋಟೋಗೂ ಐವತ್ತು ಲೈಕ್ಗಳು ಹೊಸದಾಗಿ ಸೇರಿದ್ದವು. ಕನ್ನಡ ಯುವ ಜನತೆಯ ಪಾಲಿಗೆ ಅವಲೋಕನ ಹೊಸ ಸೆನ್ಸೇಷನ್ ಆಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿದ್ದವು.
ಆದರೆ ಆದಿ ಮಾತ್ರ ಅವಳಿಗೆ ಮೆಸ್ಸೇಜ್ ಮಾಡಲೇ ಇಲ್ಲ.
**
"ಲೋ...ನೀನ್ ಯಾಕ್ ಅವತ್ ಪಾರ್ಟಿಗ್ ಬರ್ಲಿಲ್ಲಾ?" ಅವಲೋಕನಾ ಆದಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದಳು.
"ಜನಾ ಅಂದ್ರೆ ಆಗಲ್ಲಾ ಕಣೇ..." ಆತನ ಉತ್ತರ ನಿರೀಕ್ಷಿತವೇ ಆಗಿತ್ತು.
"ಸರಿ ಸರಿ...ಇವತ್ತಾದ್ರೂ ಬಂದ್ಯಲ್ಲಾ ...ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್..." ಆಕೆ ಸೋಫಾದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು.
"ಹೂಂ...ಪಿ.ಜಿ ಬಿಟ್ಟು ಮನೆ ಮಾಡಿದೀನಿ ಅಂದ್ಯಲ್ಲಾ...ನೋಡ್ಕೊಂಡ್ ಹೋಗಣಾ ಅಂತಾ ಬಂದೆ..." ಆದಿಯೂ ಸೋಫಾದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತ.
"ಅಂದ್ರೆ ನನ್ ನೋಡಕ್ ಬಂದ್ಯಾ? ಮನೆ ನೋಡಕ್ ಬಂದ್ಯಾ?" ಆಕೆ ಕಿಚಾಯಿಸಿದ್ದಳು.
"ನಿನ್ ನೋಡಕ್ ಯಾರ್ ಬರ್ತಾರೆ ಲೇಯ್....ದಿನಾ ನೋಡಲ್ವಾ?...ಮನೆ ನೋಡಕ್ ಬಂದಿರದು..." ಆದಿಯೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಮೂಡಿನಲ್ಲಿದ್ದ.
"ಹೌದಾ?" ಆಕೆ ಹುಬ್ಬೇರಿಸಿದ್ದಳು.
"ಹೂಂ...ಹೌದು..." ಆತನೂ ನಗುತ್ತಲೇ ಹೇಳಿದ್ದ.
ಆಕೆ ಆತನತ್ತ ದಿಂಬೊಂದನ್ನು ಎಸೆದಿದ್ದಳು. ಆತ ವಾಪಸ್ ಎಸೆದಿದ್ದ. ಇಬ್ಬರೂ ಒಂದಿಷ್ಟು ಮಾತಾಡಿದರು. ಆಂಕರಿಂಗ್-ಷೋ ವಿಚಾರ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ. ಮತ್ತೇನೇನೋ ಮಾತಾಡುತ್ತಲೇ ಕುಳಿತಿದ್ದರು. ಸುಮಾರು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಅವಲೋಕನಾ ಮತ್ತೆ ನಕ್ಕಿದ್ದಳು. ಎಂದಿನಂತೆ ತುಂಟಾಟಕ್ಕಿಳಿದಿದ್ದಳು. ಅದೆಲ್ಲವನ್ನು ಆಕೆ ಆಂಕರ್ ಆದಾಗಿನಿಂದ ಮಿಸ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು.
"ಪರಿಶುದ್ಧವಾದ ಹರಟೆ ಬಹಳ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಸ್ನೇಹದ ಕುರುಹು" ಆದಿ ಅವಲೋಕನಾಳಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದ.
"ವಾಟ್" ಆಕೆಗೆ ಪೂರ್ತಿ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ.
"ಏನಿಲ್ಲ...ಮನೆ ನೋಡಣ್ವಾ?" ಆತ ಕಿಚನ್ ದಾಟಿದ್ದ.
"ಹೂಂ... ಮನೆ ತಾನೆ ನೋಡಕ್ ಬಂದಿರದ್ ನೀನು... ತೋರಸ್ತೀನಿ ಬಾ...." ಆಕೆ ಬೆಡ್ರೂಮಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದಿದ್ದಳು.
ಆಂಕರ್ ಆಗಿ ಇಂಟ್ರಡ್ಯೂಸ್ ಆದಾಗಿನಿಂದ ಪಿ.ಜಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಕ್ಕಿಂತೇ ಆಕೆ ಸ್ಟಾರ್ ಆಗಿದ್ದಳು. ಒಬ್ಬರಲ್ಲ ಒಬ್ಬರು ಬಂದು ಆಕೆಯನ್ನು ಮಾತಾಡಿಸಲು ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಕೆ ನೆಮ್ಮದಿ ಬೇಕು ಅನಿಸಿ ಕೋಲಿವಿಂಗ್ ಸೊಸೈಟಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಫ್ಲಾಂಟ್ ಒಂದನ್ನು ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಹಿಡಿದಿದ್ದಳು. ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬಳೇ ಇದ್ದಳು. ಆಕೆಗೆ ಹತ್ತಿರವಾದವರೆಲ್ಲ ಹಂತ ಹಂತವಾಗಿ ದೂರಾಗುತ್ತಿದ್ದರು.
ಆದಿ ಆಕೆಯ ಮನೆ, ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದ.
-ಚಿನ್ಮಯ
1-05-2019